دراولین روزهای سال جدید و بدبنال تصویب دومین قطعنامه تحریم شورای امنیت علیه ایران، خانم "شیرین عبادی" در مقاله ای که در برخی از نشریات اینترنتی منتشر گردید راه حل نوینی برای حل مسئله اتمی ایران و کاهش درگیری با غرب توصیه نمود. وی در مقاله خود با عنوان "رفراندوم هسته ای" نوشت:
«وضعيت پرونده هسته اي ايران، به تدريج ابعاد خطرناک تري مي بايد. سرنوشت اين پرونده، از آنجايي که بر زندگي اقتصادي و اجتماعي ميليون ها ايراني تأثير مستقيم مي گذارد، به تمامي فعالان حقوق بشري ايران مربوط است. فعالاني که به نظر مي رسد در اين مقطع حساس، بايستي بکوشند تا پيش از هر چيز، تکليف يک نکته اساسي را روش کنند: اين که مردم ايران، به راستي در ارتباط با پرونده هسته اي، چه مي خواهند؟
البته به اين سوال، تا کنون به لحاظ تبليغاتي پاسخ هاي مختلفي داده شده، پاسخ هايي که "مستندات" آنها، تظاهرات خياباني در مناسبت هاي رسمي، نظر سنجي هاي اينترنتي و امثال آنها را شامل مي شده است. اما آنچه براي فهميدن خواست مردم ايران معتبر خواهد بود، نه اقدامات سياسي و تبليغاتي، که رويکردي است که به لحاظ "حقوقي" قابل استناد باشد.
پيشنهاد مشخصي که در اين ارتباط قابل طرح به نظر مي رسد، يک رفراندوم است. رفراندومي که شرايط برگزاري و نحوه اجراي آن، به لحاظ حقوقي قابل دفاع، و نتايج آن، غير قابل خدشه در سطح افکار عمومي داخل و خارج باشد.
... از آنجا که دولت ايران مدعي است که سياست هاي هسته اي آن، همچون ملي کردن صنعت نفت در زمان مرحوم دکتر مصدق، مورد تأييد اکثريت مردم ايران قرار دارد، اقدامي که به جهانيان اين ادعا را به لحاظ حقوقي اثبات کند، مورد استقبال قرار دهد.» 1
آنطور که از نوشته ایشان برداشت میشود، گویا برخی از افراد یا جریانات سیاسی و همچنین دولت ایران، با تبلیغات، تظاهرات خیابانی
«وضعيت پرونده هسته اي ايران، به تدريج ابعاد خطرناک تري مي بايد. سرنوشت اين پرونده، از آنجايي که بر زندگي اقتصادي و اجتماعي ميليون ها ايراني تأثير مستقيم مي گذارد، به تمامي فعالان حقوق بشري ايران مربوط است. فعالاني که به نظر مي رسد در اين مقطع حساس، بايستي بکوشند تا پيش از هر چيز، تکليف يک نکته اساسي را روش کنند: اين که مردم ايران، به راستي در ارتباط با پرونده هسته اي، چه مي خواهند؟
البته به اين سوال، تا کنون به لحاظ تبليغاتي پاسخ هاي مختلفي داده شده، پاسخ هايي که "مستندات" آنها، تظاهرات خياباني در مناسبت هاي رسمي، نظر سنجي هاي اينترنتي و امثال آنها را شامل مي شده است. اما آنچه براي فهميدن خواست مردم ايران معتبر خواهد بود، نه اقدامات سياسي و تبليغاتي، که رويکردي است که به لحاظ "حقوقي" قابل استناد باشد.
پيشنهاد مشخصي که در اين ارتباط قابل طرح به نظر مي رسد، يک رفراندوم است. رفراندومي که شرايط برگزاري و نحوه اجراي آن، به لحاظ حقوقي قابل دفاع، و نتايج آن، غير قابل خدشه در سطح افکار عمومي داخل و خارج باشد.
... از آنجا که دولت ايران مدعي است که سياست هاي هسته اي آن، همچون ملي کردن صنعت نفت در زمان مرحوم دکتر مصدق، مورد تأييد اکثريت مردم ايران قرار دارد، اقدامي که به جهانيان اين ادعا را به لحاظ حقوقي اثبات کند، مورد استقبال قرار دهد.» 1
آنطور که از نوشته ایشان برداشت میشود، گویا برخی از افراد یا جریانات سیاسی و همچنین دولت ایران، با تبلیغات، تظاهرات خیابانی
و دیگر اقدامات سیاسی، در صدد القاء این مسئله اند که اکثریت ملت ایران از سیاست های هسته ای رژیم حمایت میکنند. خانم شیرین عبادی این ادله را به لحاظ حقوقی محکمه پسند ندانسته و ادعای رژیم ایران را به چالش گرفته است.
با اینحال آنچه مایه شگفتی و البته سوال برانگیز است مجموعه فعالیت ها و مواضع ایشان طی دوسال گذشته در مورد برنامه هسته ای رژیم ایران است که با نوشته و اظهارنظر بالا در تضادی آشکار قرار دارد. وی در مقاله ای که سال گذشته در معتبرترین رسانه های جهان منعکس گردید چنین بیان داشته است: 2
«برای حل مسئله هسته ایران نباید به تهدید نظامی یا ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت متوسل شد زیرا در حالیکه اکثریت ملت ایران با تندروهای ایران مخالف بوده و خواهان برکناری آنان هستند، با اینحال همین اکثریت عظیم مردم از برنامه هسته ای رژیم حمایت میکنند زیرا گذشته از به صرفه بودن اقتصادی آن، این برنامه هسته ای تبدیل به دلیلی برای غرور یک ملت با تاریخی پرافتخار گردیده است.... بجز یک رژیم دست نشانده توسط غرب، هیچ رژیمی با هر گرایشی در ایران جرئت متوقف کردن برنامه انرژی هسته ای ایران را ندارد.»
این مقاله را خانم عبادی مشترکآ با فردی بنام "محمد سهیمی" نوشته است. نامبرده کسی است که در فوریه امسال بهمراه "مسعود بهنود" و "فرخ نگهدار" در باره سیاست های اتمی رژیم و چشم انداز جنگ به سخنرانی در کالیفرنیا پرداخت. مسعود بهنود گزارش این جلسه را برای خبرگزاری رژیم موسوم به "انتخاب"، چنین توصیف میکند:
«بايد گفت اين جا يکی از پرشورترين جلسات بود و حساسيت زمانی باعث شده بود که ايرانیان مقيم لوس آنجلس با علاقه ای بسيار خود را به دانشگاه رسانده بودند. تشویق و ابراز علاقه شان به بعضی از سخنرانان فوق العاده بود. وقتی دکتر سهيمی تاکيد کرد که ايران را نمی شود از حقش در مورد فن آوری هسته ای محروم کرد و وقتی آقای نگهدار با تاکيد بر وزن و قدرت ايران، روابط تهران و واشنگتن را از ديدگاه سياسی مورد بحث قرار داد و زمانی که هوشنگ اميراحمدی نگرانی های خود را بابت تاثير تندروهای دو سوی اقيانوس در سرنوشت ايران بيان داشت، تشويق و تائيد نزديک به پانصد تن حاضران ديدنی بود.» (خبرگزاری انتخاب،۲۱ بهمن ماه ۱۳۸۵)
مجموعه فعالیت های خارج از کشوری خانم شیرین عبادی در دو سال گذشته، منجمله ایراد سخنرانی در کنار مسئولان درجه اول شبکه لابی رژیم ایران در خارج از کشور نیز پیامی به همین مضمون، یعنی حمایت از برنامه های هسته ای رژیم داشته است. نگران کننده ترین خصوصیت مقاله ایشان در اینجاست که اهداف لابی ضد جنگ رژیم ایران را که در گزارش قبلی به آن اشاره شد، بطور کلی و دربست مورد تآئید قرار میدهد. در این مقاله کوتاه، ایشان هم مدعی صلح آمیز بودن این پروژه میباشد و آنرا از نظر اقتصادی ضروری و مقرون به صرفه میداند و از همه مهمتر، با تکیه بر "حق مسلم ایران" این برنامه را مورد حمایت اکثریت مردم ایران نیز معرفی میکند. ضمنآ ریشه دعوا را به "برخی محافل در آمریکا" ربط داده اند که ترجمه اش همان اسرائیل و لابی آن کشور است.
"احمد شیرزاد"، نماینده سابق مجلس و یکی از رهبران اصلاح طلبان حکومتی، در سخنرانی مهمی که در اسفند ماه سال 1385 ، یعنی چند ماه پیش ایراد نمود، نکته جالبی را در مورد "مقرون به صرفه بودن برنامه اتمی ایران" و همچنین موضوع "حق مسلم" بیان داشته است. وی به دعوت انجمن اسلامي دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران، در اين دانشكده سخن مي گفت:
«من سئوالم اين است كه اين همه هزينه دادن به خاطر چيست. اصلا از ابتدا چه كسي در جريان اين مسايل و اين پروژه ها بود؟ من به شما مي گويم هيچ كدام از مجالس اول تا ششم كه ما بوديم در جريان اين پروژه ها نبودند و هيچ نوع شفافيتي وجود نداشت، آنوقت چگونه انتظار داريد در يك فرايند عقلانيت وجود داشته باشد.
وي افزود: "مجلس ششم خيلي تحقيق كرد و در نهايت به اينجا رسيديم كه در مورد پروژه هاي هسته اي ايران تنها يك گزارش تخصصي در سازمان انرژي اتمي ايران وجود دارد كه آنهم گزارش يك كارمند ليسانسيه اين سازمان است كه در اين گزارش توليد برق هسته اي توصيه مي شود، در حالي كه در تمام ادله هايي كه در اين گزارش آمده، دستكاري شده است.» 3
غرض از انتشار بخش کنونی از این گزارش تحقیقی، بحث در باره نظرات خانم عبادی یا یافتن مواضع نادرست و ضد و نقیض در فعالیت های ایشان نیست. هدف اصلی از نگارش این مقاله، بررسی شبکه لابی رژیم ایران در خارج از کشور برای پیشبرد سیاست های خود بمنظور دستیابی به "سلاح هسته ای" است. در حقیقت، مسئله اساسی در پروژه هسته ای رژیم و ریشه نزاع بین ایران و جامعه بین المللی نیز همین ماهیت برنامه های رژیم است. بنابراین، قبل از آنکه به گفته خانم شیرین عبادی، از خواست و نیات مردم ایران صحبت شود، باید مقاصد واقعی رژیم از برنامه هسته ای را روشن کرد و سپس نظر مردم را جویا شد. آیا آنطور که برخی و منجمله خود ایشان ادعا میکنند، این برنامه ها برای تأمین برق و دیگر مایحتاج مردم و مملکت یا نیازهای صلح آمیز رژیم است یا اینکه قصد اصلی حاکمان ایران دستیابی به "بمب اتمی" است که بخاطر آن مال و هستی مملکت را به حراج گذاشته اند.
ضرورت پاسخ به این سوال نیز دراینجاست که اگر رژیم ایران بدنبال سلاح هسته ای باشد، طبیعتا اثرات درازمدت و اجتناب ناپذبر آن بر آینده کشوربطور اساسی با پروژه صلح آمیز هسته ای متفاوت خواهد بود. بعنوان مثال، بسیار محتمل است که داشتن سلاح اتمی، عمر حاکمیت این رژیم را اضافه کند. پر واضح است که دراین حالت، بسیاری از مردم ایران، عطای این "افتخار تاریخی" را به لقای آن ببخشند.
ضمن اینکه به ادعای بسیاری از صاحبنظران، دستیابی به سلاح هسته ای، رژیم ایران را در ادامه نقض حقوق بشر گستاخ تر نموده و روند پایمال کردن آزادی های حداقل اجتماعی شدت بیشتری خواهد یافت. از همین رو، بسیاری از آگاهان سیاسی، جلوگیری از اتمی شدن رژیم ایران را در راستای مبارزات حقوق بشری میدانند.
برخی کارشناسان نیز بر این باورند که با دستیابی ایران به سلاح اتمی، منطقه خاورمیانه وارد مسابقه تسلیحاتی در مدار بالاتری خواهد شد که دود آن قبل از همه به چشم مردم ایران میرود. چنین چشم اندازی آنهم در حوزه نفت خیز خلیج فارس و مهمترین کانون انرژی جهان یعنی منطقه خاورمیانه، طبیعتا مورد استقبال کشورهای بزرگ غربی نبوده و اگر برای جلوگیری از آن و مهار ماجراجویی اتمی رژیم، راه حل نظامی بعنوان آخرین حربه را بکار گیرند، قدر مسلم مردم ایران اولین قربانیان آن خواهند بود.
بنابراین در صورتیکه رژیم ایران قصد دستیابی به سلاح هسته ای داشته باشد که قرائن نیز دال بر همین فرضیه است، طبیعتا نمی توان جانب رژیم را گرفت و بایستی بخاطر آینده خطرناکی که در انتظار مردم ایران است به مقابله یا حداقل افشای این ماجراجویی خطرناک پرداخت. البته یکنوع برخورد نیز ایفای نقش مشاور کلاهبردار و دادن روحیه به رژیم است که نمونه واضح آنرا میتوان در مصاحبه اخیر "مسعود بهنود" مشاهده نمود:
«سایت خبری انتخاب: به نظر می رسد تنش هسته ای ایران به شورای امنیت واگذار می شود، روند این داستان را چگونه ارزیابی می کنید
مسعود بهنود: به نظرم می رسد یکی از راه حل های موجود اینست که ایران در حالی که نمایش مصلحت اندیشی ، میانه روی می دهد و از ضرایب ارتفاع شعارهایش کم می کند و افکاری مثل جناب احمدی نژاد را که برای حل مسئله داخلی با پرونده خطرناکی مثل پرونده هسته ای بازی می کنند را به گونه ی کنترل می کند، همزمان با موارد فوق، خویش را نیز آماده کند برای اینکه تصمیم بر علیه ایران هرچه دیرتر در مجمع عمومی جهانی گرفته شود. تا هرچه ممکن است دیرتر این اتفاق حادث شود.
بنابراین جمهوری اسلامی باید سعی کند که در این مرحله این قضیه شامل مرور زمان شود، بلکه شرایط جهانی در این فاصله، مانند باخت جمهوری خواه ها در انتخابات میان دوره ای، باخت دولت کارگری انگلیس در صحنه ی داخلی،فشار برای مذاکره با ایران به دلیل مناقشات عراق و هزاران حادثه ی نیآمده ی دیگر که نمی توان آن را پیش بینی کرد بتواند کمکی به حل این موضوع کند، دنیا دنیای ثابت و بقولی فیکس نیست.دنیا، دنیایی است که هنوز بعضی از دیوانگان مانند قذافی ، یونگ ایل و... در آن زندگی می کنند، بنابراین هرآن ممکن است که در این دنیا حادثه ای بوجود آید که باعث کنار زدن پرونده ی هسته ای ایران از میز مربوطه شود، هیجان آن را تقلیل دهد و امکان دهد که ایران با سیاست ورزی بهتری حداقل خطای سال پیش خود را را بپوشاند.» 18
اگر امیال افسارگسیخته رژیم ایران در جهت دستیابی به سلاح هسته ای را نه یک فرض قطعی که فقط محتمل در نظر بگیرم، با چنین چشم اندازی که برای ملت ایران بجز نکبت و بدبختی بیشتر چیزی در بر نخواهد داشت، دراینصورت آیا بازهم میتوان مانند خانم عبادی با فراغ بال در سخنرانی های مختلف به جهانیان تضمین داد که ایران قبل از دستیابی به "بمب"، صاحب یک حکومت دموکراتیک خواهد شد و جای هیچ نگرانی برای دنیای غرب و برای مردم ایران وجود ندارد:
«بر اساس آخرین برآوردهای اطلاعاتی آمریکا، 6 تا 10 سال به دستیابی ایران به بمب اتمی مانده است. به بیان دیگر، چیزی بنام بحران بر سر برنامه هسته ایران اصولا وجود خارجی نداشته و ساخته و پرداخته برخی از گروههای صاحب منفعت در آمریکاست. باندازه کافی در ایران فرصت هست تا قبل از دستیابی به بمب، رژیمی دموکراتیک بر سر کار بیاید.» (همان مقاله)
با مقایسه ای که ایشان بین دوران خاتمی و دوره کنونی میکند، منظور ایشان از "رژیم دموکراتیک" که همان "اصلاح طلبان" حکومتی است بیشتر روشن میشود. ایشان به تفصیل در باره شفافیت برنامه های هسته ای ایران در دوران خاتمی بحث نموده و نتیجه میگیرد که با بازگشت نامبردگان به حکومت، جای هیچ نگرانی وجود نخواهد داشت. در مصاحبه ای که ایشان در سوم ماه می 2006 با رادیوی سراسری آمریکا بنام NPR نیز داشت، همین موضوع را بروشنی تکرار نمود.
معلوم نیست منظور ایشان از "شفافیت" در دوران خاتمی چیست. همانطور که اسناد علنی سازمان بین المللی انرژی اتمی بخوبی نشان میدهد، برنامه هسته ای ایران تا اگوست 2002 غیر شفاف و کاملا مخفی بود. دعوای جامعه بین المللی با رژیم ایران نیز از همین تاریخ شروع شد و ربط دادن آن با سال 2003 یا ظاهر شدن علایم شکست خاتمی قابل توضیح نمی باشد. ضمن اینکه دولت ایران اخیرا با ارسال نامه ای به مقامات آژانس بین المللی اتمی، دلائلی برای این مخفی کاری عرضه کرده است. بنابراین اصرار خانم عبادی بر شفافیت دوران خاتمی و اطمینان بخشی به دنیای غرب، معقول بنظر نمی رسد.
(لطفآ به لینک های 6، 7 و 8 مراجعه شود)
از طرف دیگر، برای اکثر کسانی که مسائل هسته ای ایران را دنبال میکنند بخوبی واضح است که این برنامه تحت نظر "رهبر نظام" و "سپاه پاسداران" قراد دارد و در بهترین حالت، "اصلاح طلبان" فقط مجریان سیاست های باند خامنه ای خواهند بود. "عباس عبدی"، این نکته را بخوبی توضیح داده است: (مقاله چگونه میتوان مانع جنگ شد، 24 بهمن 85، سایت امروز)
«برخي از اصلاح‌طلبان بازگشت به سياست‌هاي پيشين هسته‌اي (دولت قبلي) را توصيه مي‌كند، گويي كه دولت قبلي در اين سياست استقلال رأي داشت، كه اگر چنين است، چرا در عرصه داخلي چنين استقلال رأيي را از خود نشان نمي‌داد. به علاوه دولت پيشين همواره مدعي بود كه در سياست هسته‌اي پيرو رهبري نظام است، و طبيعي است كه رهبري نظام نيز كماكان چنين نقشي را عهده‌دار است و دولت جديد حتي بيش از قبلي‌ها بر اين پيروي اصرار دارند. بنابراين چنين گزاره‌اي بيش از آن كه حل مسأله باشد، نوعي شعار براي كسب وجاهت سياسي است. و اگر دولت قبلي هم بود دير يا زود با همين سرنوشت مواجه بود، مگر آنكه مي‌خواست خارج از چارچوب سياست‌هاي كلي نظام و رهبري عمل كند.»
نکته دیگری که در مقاله خانم شیرین عبادی به چشم میخورد، تکرار ادعاهای لابی رژیم در خارج از کشور است که اصولا ریشه دعوای بین ایران و غرب را نه در مخفی کاریهای رژیم ایران و سیاست های پیشین آن در صدور تروریسم و بحران، بلکه ناشی از توطئه های محافل ذینفع در غرب میدانند. "فواد صادقی"، نویسنده سایت بازتاب، این دیدگاه را بازگوکننده نظرات رژیم ایران میداند. وی در مقاله ای که به مقایسه بین سیاست های "حسن روحانی" با "احمدی نژآد" پرداخته است اینطور میگوید:
«گروه مدافع اين ديدگاه كه بيشتر روايت‌كننده تفسير رسمي نظام از پرونده هسته‌اي است، عامل وضعيت فعلي پرونده هسته‌اي را در خارج از كشور مي‌داند. از اين منظر، علت اصلي طرح و بحراني شدن پرونده هسته‌اي ايران، نه عملكرد ديپلماسي ما، بلكه خصومت آمريكا و اسرائيل با نظام است.» (بازتاب، 27 دیماه 1385)
در پایان مقاله نیز خانم عبادی به تکرار تهدید های رژیم می پردازد که اگر پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت برود، دست به اقدامات خطرناکی خواهد زد. از اینرو به دنیای غرب توصیه میکند که از ارجاع پرونده ایران به این شورا پرهیز نماید:
«ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت و اعمال تحریم علیه ایران باعث این میشود که تندروان ایران از معاهده NPT و پروتکل الحاقی خارج شوند. آیا جهان برای زیست با چنین چشم انداز وحشت انگیزی آمادگی دارد؟»
در باره این "چشم انداز وحشتناک"، مصطفی تاجزاده از سخنگویان دولت خاتمی در مناظره ای که با الیاس نادران از سپاه پاسداران رژیم داشت، چنین میگوید:
مگر شعار نمي‌دادند نه سازش، نه تسليم، خروج از ان‌پي‌تي. پس كو؟ الان كه همه مملكت در دست شماست، چرا آن ادعاها را عملي نمي‌كنيد؟ مگر نگفتيد در صورتي كه شوراي امنيت قطعنامه عليه ما صادر كند، از ان‌پي‌تي خارج مي‌شويم. چرا خارج نشديد؟ نه تنها از ان‌پي‌تي خارج نشديد، بلكه مفاد پروتكل را كه هنوز ايران امضا نكرده است، بيش از دوره اصلاح‌طلبان رعايت مي‌كنيد. تعداد و سطح مقامات و كارشناساني كه در يكسال‌و نيم اخير مورد سوال قرار گرفته‌اند، بازرسان آژانس در دوره آقاي خاتمي آنها را مورد پرسش قرار نداده بودند. روشن است كه چون اين بازرسي‌ها و بعضا بازجويي‌ها علني انجام نمي‌شود و مطبوعات نيز مجاز نيستند به بحث در اين زمينه بپردازند، كسي در اين مورد چيزي نمي‌گويد. ولي فكر مي‌كنند پنهان است. در آينده همه چيز معلوم خواهد شد." 5
بمب یا برق
سعید لیلاز، کارشناس اقتصادی وابسته به رژیم، موضعگیری جالبی در مورد پیشرفت های اتمی حکومت داشته است که به طولانی بودن بیست و چند ساله آن اشاره میکند. "لیلاز" بمناسبت شوی تبلیغاتی رژیم تحت عنوان "جشن هسته ای"، از باند احمدی نژاد گله کرده است که چرا افتخار دستیابی به چنین دستاورد بزرگ ملی و تاریخی را فقط به حساب خود گذاشته و دیگران مثل خاتمی و رفسنجانی را فراموش کرده اند: 4
«اگر اين پروژه بزرگ ملى امروز به بهره بردارى مىرسد و توفيق درو كردن محصول سياسى آن نصيب دولت جديد شده است، نقطه آغازين آن به ۱۸سال قبل و زمانى برمىگردد كه دولتهاى اين ۱۸سال بعضاً براى تامين نان مردم گرفتار مىشدند، اما اولويت ادامه اين طرح در نهايت مظلوميت و سكون را لحظهاى كنار نگذاشتند. اگر سهم دولت كنونى بريدن روبان اين طرح غرورآفرين است، اين نخستين بار سيدمحمد خاتمى بود كه در اسفند سال ۱۳۸۱ طرح غنىسازى سوخت هستهاى و دستاوردهاى آن را علنى كرد. به بار نشستن ميوههاى اين درخت در دولت نهم، ريشه در اعماق خاكى دارد كه در دولت ميرحسين موسوى به رياست جمهورى مقام معظم رهبرى كاشته شد و در بحرانىترين روزهاى تاريخ انقلاب، دولت اكبر هاشمىرفسنجانى لحظهاى از توجه به آن غفلت نورزيد.»
سماجت بی سابقه رژیم در دنبال کردن این پروژه به قیمت زدن از نان و آب مردم و هزینه گزاف سیاسی، اقتصادی و نظامی که حاضر است برای حفظ آن پرداخت کند، خود بخوبی گویای ماهیت این پروژه است. با اینحال برای روشن شدن هدف اصلی رژیم، به چند نکته اشاره میکنیم. مهمترین فاکتی که ماهیت کاملا نظامی این برنامه را روشن میکند، سخنانی است که بین دو تن از مقامات رژیم یعنی مصطفی تاجزاده و الیاس نادران در حین مناظره ای در آذر ماه سال گذشته در دانشگاه گرگان رد و بدل شده است. "الیاس نادران" نماینده دو دوره مجلس و از بالاترین مسئولان سپاه در دوران حیات رژیم بوده است. نقش "تاج زاده" در داشتن مسئولیت های مهم در طول سه ده از حیات رژیم نیز بر همگان روشن است. در طی این مناظره، هردو شرکت کننده به آشکارترین شکل ممکن به ماهیت "نظامی" برنامه هسته ای ایران اشاره کرده اند. در بخشی از این مناظره این اظهارات رد و بدل شده اند: 5
الیاس نادران: ... ولي در مجموع فناوري‌هاي جديد، يكي از مهم‌ترين آنها فناوري هسته‌اي است چه از لحاظ ايجاد انرژي و چه از لحاظ آرايش قدرت كه در آينده به‌طور حتم يكي از پايه‌هاي قدرت ما خواهد بود
بنابراين انرژي هسته‌اي از ديدگاه‌هاي متفاوت براي كشور مهم است و ضرورت دارد، يعني از ديدگاه‌هاي اجتماعي، سياسي و يا نوع توازن قدرت كه در منطقه يا فراتر از آن ايجاد خواهد كرد..... اگر ما روزي بتوانيم نيروگاه بوشهر را به اتمام برسانيم اين نقطه، نقطه قوت ما در خليج‌فارس خواهد بود و احدي جرات جسارت به ما را نخواهد داشت.
بحث ما هم در مورد غني‌سازي و تكميل چرخه سوخت است وگرنه بوشهر چيزي ندارد كه بر سر آن دعوا كنيم. هدف ما توليد سوخت هسته‌اي است.
تاج زاده: اين چه حرفي است كه آنچه دست بالا را در توازن قوا در منطقه به ما مي‌دهد، غني‌سازي اورانيوم است. ديگران مي‌توانند از اين سخن برداشت كنند كه منظور گوينده صنايع صلح‌آميز هسته‌اي نيست. بلكه مقاصد ديگري در نظر دارند كه مي‌تواند توازن قوا را در منطقه به سود ايران تغيير دهد. اين سخنان تحريك آميز كه فقط انتظارات جامعه را افزايش مي‌دهد، زیان زيادي خواهد داشت.
الیاس نادران: (اشاره به سند برنامه چهارم که قبلا توسط اصلاح طلبان منتشر شده بود) من جمله‌اي را (از این سند) مي‌خوانم: «اگرچه ايران توانسته به دست آوردهاي نظامي، تهاجمي، موشكي، هسته‌اي دست يابد ولي به دليل حضور آمريكا...»
(در اینجا نادران رو به تاج زاده کرده و از وی می پرسد) آیا اين اعتراف به داشتن بمب اتمي در سند رسمي دولت اصلاحات خيانت هست يا نيست؟ به علاوه چه كسي چراغ سبز نشان داد كه ما چه كار مي‌كنيم؟ 5
گذشته از اعترافات صریح "تاج زاده" و "الیاس نادران"، دلائل دیگری نیز دال بر نظامی بودن برنامه هسته ای ایران و تلاش رژیم برای دستیابی به یکنوع بیمه عمر وجود دارند. بجز وابستگاه به لابی رژیم، اکثریت قریب به اتفاق تحلیل گران مسائل ایران، با تکیه بر عملکرد کلی رژیم در طول سه دهه گذشته که طی آن به تاراج و حراج هست و نیست مملکت پرداخته است، این سماجت را فقط برای دسترسی به "سلاح هسته ای" میدانند.
در این قسمت از گزارش، برای بستن موقت این بحث، به استدلالات برخی از سیاستمداران مورد اعتماد و یکی از همفکران طیف خانم شیرین عبادی نگاه میکنیم. یکی از جالبترین تحلیل هائی که در این زمینه نگاشته شده، مقاله کوتاهی از دکتر ابراهیم یزدی است که چند ماه پیش خطاب به خامنه ای نوشته است. ایشان در پاسخ به این استدلال که ذخائر نفت ایران رو به پایان است و از همین رو باید به فکر انرژی جایگزین بود، به پوشالی بودن این استدلال و دروغ بزرگ رژیم اشاره کرده است.: (سایت میزان، 5 اسفند 1385)
پایان ذخائر نفت و گاز و انرژی هسته ای ایران
1- مقام محترم رهبری در اجتماع مردم آذربایجان شرقی اظهار داشتند که : « ذخایر نفت و گاز تا ابد باقی نمی ماند و اگر ملتی به فکر تولید انرژی آینده خود نباشد ، باید محتاج و وابسته قدرتهای سلطه گر باشد.»(ایسنا/اعتماد 29/11/85)
2- این که ذخایر طبیعی ازجمله نفت و گاز ، که به طور دایم مورد بهره برداری قرار دارند تا ابد باقی نمی مانند و روزی به اتمام می رسند ،سخن درست و برحقی است و اینکه هر ملتی باید به فکر وضعیت کشور خود بعد از اتمام نفت و گاز باشد ، آن هم درست و بجاست اما این تنها سرنوشت دخایر نفت و گاز نیست ، معادن اورانیوم کشف شده و حجم برآورده شده آن نیز ، اگر قرار باشد مورد بهره برداری قرار گیرد تا ابد باقي نخواهد بود و روزی به پایان می رسد .کارشناسان این گونه امور با توجه به حجم ذخایر اورانیوم کشف شده در ایران و میزان برداشت و استفاده از آن برای تامین سوخت نیروگاه هسته ای بوشهر –اگر روزی طلسم ها شکسته شود و این نیروگاه بکار افتد، زمان پایان یافتن احتمالی این ذخایر را نیز تعیین کرده اند.
3- پایان یافتن ذخایر نفت و گاز - یا سوخت فسیلی - برای هر کشوری معنا و مفهوم و پیامد ویژه ای دارد که با وضعیت اقتصادی – صنعتی همان کشور رابطه مستقیم دارد . به عنوان مثال –ژاپن یک کشور صنعتی پیشرفته در جهان است که به سوخت فسیلی نیاز شدیدی دارد . اما فاقد منابع زیر زمینی نفت و گاز است .بنابراین وابسته به واردات آن از کشورهای دیگر نظیر ایران است .در صورتی که به هر دلیلی از جمله تحریم فروش نفت ایران یا اتمام ذخایر ایران یا سایر کشورهای نفت خیز ، ژاپن نتواند سوخت مورد نیاز صنایع خود را تامین کند ، بی تردید با مشکلات فراوان روبرو خواهد شد . بنابراین پیش بینی چنین وضعیتی و پیش گیری از پیامدهای آن ، برای کشوری مثل ژاپن ، یعنی سرمایه گذاری برای تولید سایر انواع انرژی ها از جمله انرژی هسته ای می باشد . اما برای کشوری مثل ایران ، که هشتاد درصد بودجه کل کشور از درآمد نفت تامین می شود ، قطع این درآمد خواه به دليل پایان گرفتن ذخایر نفت و گاز باشد یا به دنبال تحریم صادرات آن ، برنامه ریزی برای توليد انرژی هسته ای دردی را دوا نمی کند .انرژی هسته ای در کشوری مثل ایران هم می تواند جایگزین سایر انواع انرژی از جمله نفت و گاز شود ،اما با انرژی هسته ای نمی توان پیامدهای قطع درآمد نفت را جبران کرد . برای جلوگیری از پیامدهای قطع درآمد نفت و توقف و اخلال در اقتصاد کشور ، قبل از آن که برای انرژی هسته ای سرمایه گذاری و برنامه ریزی شود اقدام مهمتر و حياتي تراز آن ، برنامه ریزی برای کاهش وابستگی اقتصاد کشور به درآمد نفت است . در حالی که پایان یافتن ذخایر نفت و گاز یک واقعیت است ، اما پاسخ و واکنش درست ایران ، سرمایه گذاری در انرژی هسته ای ولو در دراز مدت نمی باشد .
.
استدلال ابراهیم یزدی این است که پایان ذخائر نفتی عواقب منفی زیادی برای ایران خواهد داشت که تنها یکی از آنها مسئله انرژی یا برق است. اگر رژیم واقعا بفکر چاره جوئی در مورد این عواقب است چرا هیچ اثری از این نگرانی را در جاهای دیگر از اقتصاد ایران مشاهده نمی کنیم. بقول عوام، چرا از میان 124 هزار پیامبر، فقط سراغ "جرجیس" رفته اند.
در این زمینه باید به موضوع چاههای نفت نیز اشاره نمود که بر طبق بسیاری از گزارشات مندرج در نشریات نفتی و علمی جهان، رژیم ایران با خودداری از حداقل سرمایه گذاری لازم برای این سرمایه ملی و طبیعی، در حال نابودی آن است. موضوع بنزین نیز که دیگر بحث روزانه اکثر مطبوعات ایران است. رژیمی که سالانه 6 میلیارد دلار یعنی برابر با نیمی از بودجه عمرانی خود را صرف وارادات بنزین میکند و هنوز اقدام به تاسیس پالایشگاههای ضروری برای این ابتدائی ترین نیاز اقتصادی مملکت نمی کند، آیا واقعا بدنبال حل مشکل انرژی کشور است؟ 19
در اینجا چند نقل قول از برخی شخصیت های داخل کشور و مورد اعتماد خانم عبادی ذکر میکنیم. مصطفی تاج زاده، از اعضای ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و حزب مشارکت در خلال همان مناظره ای که با الیاس نادران داشت، به استدلال آن دسته از افراد که دغدغه رژیم را دستیابی به تکنولوژی صلح آمیز هسته ای و یا حل مشکل انرژی کشور میدانند چنین میگوید:
تاج زاده:... آقاي احمدي‌نژاد است كه گفت اروپايي‌ها به ما پيغام دادند شما 24 ساعت فعاليتهاي سانتريفيوژها را به حالت تعليق درآوريد، ما پرونده شما را از شوراي امنيت خارج مي‌كنيم. وي اعلام كرد ايران اين پيشنهاد را نپذيرفت. همين مساله به تنهايي نشان مي‌دهد نگراني حضرات نه پيشرفت علمي و تكنولوژيك كشور است و نه حتي به راه افتادن نيروگاه‌هاي هسته‌اي.
مهم‌ترين تأسيسات اتمي ما در بوشهر است كه به گفته آقاي نادران، اگر تكميل شود، فوايد زيادي براي كشور خواهد داشت. پرسش من اين است كه از چه سالي براي ساخت نيروگاه بوشهر اقدام شده و چه كساني آن را ساخته‌اند؟ آيا دانشمندان ايراني آن را ساخته‌اند يا ساخت اين نيروگاه قبل از انقلاب به دست خارجي‌ها (آلماني‌ها) شروع شده و اكنون روس‌ها مسووليت تكميل آن را به عهده گرفته‌اند؟ اگر جهان با داشتن تأسيسات هسته‌اي ايران مخالف بود، بوشهر را كامل نمي‌كردند. به علاوه پيشنهاد اتحاديه اروپا اين بود كه چند نيروگاه ديگر هسته‌اي نيز براي ايران بسازند، به شرط آنكه دولت ما چرخه سوخت يا غني‌سازي اورانيوم را رها كند. پس نگوييد دنيا با پيشرفت‌هاي علمي و فني ما مخالف است. نه! جامعه جهاني پذيرفته است ايران نيروگاه هسته‌اي داشته باشد.
در قطعنامه‌هاي شوراي امنيت، بر حق ايران در زمينه داشتن نيروگاه‌هاي هسته‌اي تاكيد و تصريح شده، اما با غني‌سازي اورانيوم كه آن را مقدمه تهيه سلاح هسته‌اي مي‌دانند، مخالفت شده است. پس برخلاف آنچه آقاي نادران مي‌گويند، آژانس اتمي يا شوراي امنيت از ما نخواسته‌اند كليه فعاليتهاي هسته‌اي خود را تعطيل كنيم بلكه صرفا با غني‌سازي اورانيوم در داخل خاك ايران آن هم به دليل پنهان‌كاري اوليه و مواضع راديكال در سياست خارجي ما مخالف‌اند.
آقاي نادران بايد روشن كنند كه چرا غني‌سازي اورانيوم را معادل صنايع و دانش هسته‌اي مي‌گيرند؟ آيا كشورهايي كه اورانيوم را در خاك خود غني‌سازي نمي‌كنند، فاقد صنايع و دانش پيشرفته هسته‌اي‌اند؟ آيا كشورهاي زيادي سراغ نداريم كه صنايع پيشرفته هسته‌اي دارند، اما اورانيوم را در داخل خاك خود غني نمي‌كنند
مساله ديگر كه در سخنان آقاي نادران برجسته بود، اين است كه بوشهر به تنهايي براي كشور فاقد اهميت است و تاكيد اصلي بر سايت نطنز كردند. UCF اصفهان از نظر قدرتهاي بزرگ اهميت چنداني در زمينه توليد سلاح هسته‌اي ندارد بنابراين آنان نيز عمدتا درباره نطنز حساس‌اند. سؤال من اين است چرا بوشهر كه چهاردهه مورد توجه مقامات بوده، از اهميت افتاده است؟ مگر ما صنايع صلح آميز هسته‌اي نمي‌خواهيم؟
الیاس نادران: بله، بحث ما هم در مورد غني‌سازي و تكميل چرخه سوخت است وگرنه بوشهر چيزي ندارد كه بر سر آن دعوا كنيم. هدف ما توليد سوخت هسته‌اي است. 5
عباس عبدی نیز در مورد مقاصد صلح آمیز رژیم و یا به صرفه بودن این برنامه ها از نظر اقتصادی چنین میگوید:
«غني سازي در داخل کشور با چه هدفي انجام مي شود؟ ممکن است گفته شود براي نيروگاه بوشهر يا نيروگاه هاي ديگر نياز به سوخت داريم و به صرفه است که خودمان سوخت را توليد کنيم. قطعاً اين استدلال پذيرفتني نيست. زيرا براي يک نيروگاهي که سه دهه از شروع ساخت آن مي گذرد و هنوز هم راه اندازي نشده و برق زيادي هم توليد نمي کند (در مقايسه با مصرف ايران و نيروگاه هاي آبي و بخاري بزرگ کشور) و از اساس هم برق آن مقرون به صرفه نيست، چگونه مي توان سوخت مقرون به صرفه توليد کرد؟ در حالي که سرمايه گذاري هاي نظنز، اراک و اصفهان بسيار بسيار بيشتر از بوشهر است و اين مساله بر کسي پوشيده نيست.
بنابراين غني سازي اورانيوم مطلقاً نمي تواند به دليل صرفه اقتصادي باشد. چرا که قيمت تمام شده توليد آن در داخل با قيمت بازار آن تفاوت بسياري دارد. اگر غني سازي با هدف مذکور نيست، پس هر نوع غني سازي در داخل هر کشوري بايد يا با هدف اطمينان از تأمين سوخت نيروگاه، يا اهداف نظامي يا دست يابي به تکنولوژي صورت گيرد تا نامقرون بودن صرفه اقتصادي آن را توجيه کند». 21
عباس عبدی در مصاحبه دیگری نیز چنین میگوید:
سوال: ايران مي‌گويد كه ما در دستيابي به فناوري هسته‌اي به دنبال مصارف صلح‌آميز و به عنوان مثال توليد برق هستيم ولي غربي‌ها مي‌خواهند ايران را از چنين حقي محروم كنند.عباس عبدی ... به راحتي نمي‌توان در حقوق بين‌الملل هر ادعايي را مطرح كرد. از نظر غربي‌ها ادعاهاي ايران غيرمنطقي است. آنها مي‌گويند كه شما يك نيروگاه هزار مگاواتي در بوشهر داريم كه فاز اول آن تازه مي‌خواهد پس از سه دهه راه بيفتد. از نظر اقتصادي هزينه برق توليد اين نيروگاه چندين برابر هزينه توليد برق در يك نيروگاه آبي يا حرارتي است. به علاوه منطق اقتصادي اجازه نمي‌دهد كه براي يك نيروگاه يك هزار واتي كه حتي پس از سال‌ها دو برابر هم بشود، راكتور آب سنگين، UCF اصفهان و غني‌سازي نطنز طراحي و اجرا شود، حتي اگر تمام اين اقدامات در چارچوب آژانس هسته‌اي باشد، آنان خواهند گفت كه مجموعه اين كارها اقتصادي نيست فقط با هدف توليد سلاح هسته‌اي طراحي شده است. ما نمي‌توانيم با اين اقدامات خود ديگران را مجاب يا اعتمادسازي كنيم. 17
پروژه تبلیغاتی "حق مسلم مردم ایران"
آنطور که از مقاله خانم عبادی و محمد سهیمی پیداست، پرونده هسته ای ایران امری "ملی" است که با غرور یک ملت با افتخار رابطه مستقیم دارد و سرپیچی از این "حق مسلم"، برای هر دولت ملی در ایران غیر ممکن است. مردم ایران نیز به ادعای خانم عبادی، با اکثریتی مطلق طرفدار این برنامه هستند. بنظر نگارنده، هیچ نمونه ای بهتر و گویاتر از داستان "حق مسلم" برای شناخت لابی اتمی رژیم نیست. در این قسمت از گزارش، هماهنگی نیزوهای طرفدار رژیم در جا انداختن این دروغ بزرگ و نحوه تقسیم کار بین آنان را مورد بازبینی قرار میدهیم.
این پروژه از اواسط سال 2003، یعنی بدنبال قطعنامه ژوئن آژآنس بین المللی انرژی اتمی و شروع مذاکرات ایران با سه کشور اروپائی، شروع شد. پروژه "حق مسلم" بمنظور فریب افکار عمومی جهان و فشار به دول غربی بمنظور بازکردن دست رژیم در چانه زنی درمذاکرت اتمی و خریدن وقت، کلید خورد. هدف روشن آن، همانطور که در نقل قول های خود آنان مشاهده میشود، "داشتن اهرم فشار در مذاکره با غرب و القای این مسئله است که حتی اگر مسئولان حکومتی نیز مایل به عقب نشینی باشند، مردم ایران موافق با آن نخواهند بود" یا به گفته خانم عبادی "هیچ دولتی بجز یک حکومت دست نشانده غرب، جرئت توقف این برنامه را نخواهد داشت"
از پائیز سال 2006 و ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت، شاهد دوران جدیدی از بحث در باره برنامه اتمی رژیم ایران هستیم. در این دوره با توجه به چشم انداز تاریک آن برای رژیم، جناحهای رژیم یکی پس از دیگری به میدان آمده و با ابراز نگرانی شدید از روند پرونده هسته ای، اصولا حرفهای خودشان در باره "حق مسلم و پشتیبانی ملت" را پس گرفته و چنین ادعاهائی را به خود رژیم نسبت میدهند.
اوضاع قبل از "حق مسلم"
برنامه اتمی ایران تا اگوست 2002 روالی پنهان و غیرعلنی داشت تا اینکه اطلاعاتی در باره دو سایت نطنز و اراک در اختیار مطبوعات بین المللی و افکار عمومی قرار گرفت. رژیم ایران این برنامه ها را از سازمان انرژی هسته ای مخفی نگه داشته بود. بلافاصله پس از آن، تصاویر فضائی از این دو سایت، توسط موسسات و خبرگزاریهای بین المللی منتشر گردید.6
همانطور که در گزارش 12 دسامبر 2002 "موسسه علم و امنیت بین المللی" (ISIS) بخوبی توضیح داده شده، آژانس بین المللی انرژی اتمی به سرعت وارد قضیه گردید و بلافاصله درخواست بازدید ازاین دو محل را به رژیم ایران تسلیم نمود. ایران نیز بنوبه خود به وقت کشی پرداخت تااینکه سرانجام در فوریه 2003، محمد البرادعی به ایران رفت. قبل از سفر وی به تهران، رژیم برای آماده سازی بین المللی در توجیه 18 سال مخفی کاری خود، محمد خاتمی را در 9 فوریه 2003 به تلویزیون فرستاد و وی برای اولین بار به ابعاد برنامه هسته ای ایران اعتراف نمود. 7
در 19 ژوئن 2003، آژانس بین المللی انرژی اتمی در بیانیه ای رسمی، ایران را به نقض معاهدات خود متهم نموده و از این کشور خواست تا به توضیح در مورد برنامه های مخفی خود اقدام کند.8 سرانجام در 12 سپتامبر 2003، شورای حکام آژانس بین المللی رسما در بیانیه ای تهدید آمیز از ایران خواست تا "پروتکل الحاقی" را امضا کرده و به خواسته های آژانس در زمینه پاسخگوئی به ابهاماتی که در باره برنامه اتمی ایران است پاسخ گوید. در اکتبر 2003 قرارداد سعدآباد بین ایران و نمایندگان سه کشور اروپائی امضا شد و برنامه غنی سازی نیز متوقف گردید.
داستان پیدایش "حق مسلم" را از اینجا ببعد از زبان مسئولان رژیم بازگو میکنیم. "مهدی مهدوی آزاد"، مدیر خبرگزاری "آفتاب" نزدیک به باند حسن روحانی، به بازگویی وضع رژیم در آن موقعیت حساس پرداخته و شروع پروژه "حق مسلم" را توضیح میدهد: 9
«در شهریور 82 پرونده جمهوری اسلامی ایران به صورت ناگهانی در آستانه ارجاع به شورای امنیّت سازمان ملل قرار گرفت. عدم تمکین به الزامات قطعنامه سپتامبر 2003 به معنای احراز شرایط مواد 18 و 19 اساسنامه آژانس بود که نتیجه مستقیم آن، گزارش پرونده به نیویورک است.
وضعیت افکارعمومی جامعه بین‌المللی در شهریور 82 به‌گونه‌ای بود که به‌مراتب وسعت میدان مانورهای سیاسی تهران را محدود می‌کرد. چرا که افکار عمومی جهانی تحت تأثیر تبلیغات حساب‌شده، حرفهای و دامنه‌دار رسانه‌های بین‌المللی عملاً علیه جمهوری اسلامی تحریک شده بود. یک نظرسنجی فرا ملیّتی که در آن مقطع توسط مؤسسه گالوپ در ایالات متحده و خاورمیانه انجام شد، تبیین‌کننده نوع نگاه شهروندان جامعه جهانی به ایران است. برمبنای این نظرسنجی بیش از 64 درصد مردم آمریکا و 49 درصد جامعه عرب معتقد بودند که ایران به‌دنبال بمب اتمی است! در داخل مرزهای جغرافیایی نیز افکارعمومی از وضعیت مطلوب و مناسبی برخوردار نبود. عدم انسجام در عملکرد تبلیغی رسانه‌های دولتی و برخی انتقادات مطرح شده از تریبون‌های رسمی، بدبینی و بدگمانی داخلی نسبت به رفتارهای نظام را تشدید می‌کرد. بایستی توجه داشت که افکارعمومی داخلی هنوز نسبت به ماهیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران به‌عنوان نشانه‌ای از "افتخار ملی" توجیه نشده بود. وضعیت کنونی در حقیقت ماحصل فعالیت‌های بعد از کنترل بحران و انسجام تریبون‌های رسمی نظام به شمار می‌آید.» 9
به خوانندگان این گزارش توصیه میشود آخرین پاراگراف مقاله "مهدوی آزاد" را یکبار دیگر مرور کنند. به گفته وی، افکار عمومی مردم ایران، هنوز به "افتخار ملی" یا " حق مسلم" واقف نبود و تنها پس از کنترل تریبون های رسمی نظام یعنی اعمال سانسور و راه اندازی یک کمپین وسیع برای "رنگ کردن" کشورهای غربی بود که "مردم ایران به این حق مسلم واقف شدند."
1- سانسور کامل بر رسانه های عمومی
اولین شرط لازم برای جا انداختن این پروژه، اعمال سانسور شدید بر کلیه رسانه های عمومی در مورد برنامه اتمی ایران و حتی ممانعت از ابراز هر گونه مخالفت از طرف جناحهای خود رژیم بود. در اینجا به برخی از فاکت هائی که بعضا توسط خود مقامات رژیم در این زمینه بیان شده اشاره میکنیم. اینگونه اعترافات به ایجاد سانسور، هنگامی علنی شد که اولین قطعنامه شورای امنیت صادر گردید و جناحهای رژیم از ترس عواقب وخیم آن به صحنه آمده مجبور به بازگوئی بخش کوچکی از حقایق گردیدند.
● سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران پيش از اين كوشيده است از طريق ملاقات و گفتگو و يا مكاتبه به همراه جمعي از احزاب اصلاح‌طلب و شخصيت‌هاي دلسوز كشور، ديدگاه‌ها، مواضع و پيشنهادهاي خود را به اطلاع مقامات عالي‌رتبه كشور برساند. اما اكنون با توجه به اينكه تلاش‌ها و اقدامات مذكور به نتيجه‌اي نينجاميده است و از يك‌سو سياست‌هاي تبليغاتي حاكم مبني بر جلوگيري از طرح ديدگاه‌هاي مخالف با ديپلماسي هسته‌اي جاري به بهانه جلوگيري از سوءاستفاده دشمن، مانع از اطلاع و آگاهي از ابعاد مختلف ماجرا و نتايج و آثار سياست‌هاي جاري شده است و از سويي ديگر ادامه اين روند مي‌تواند مصالح ملي و منافع حياتي كشور را با چالش‌هاي سخت روبرو كند، بر آن شد تا مواضع و ديدگاه‌هاي خود را در اين خصوص مشروحاً به اطلاع شما ملت شريف برساند، هرچند كه اين اقدام، سبب تكرار اتهاماتي نظير استحاله، مرعوب‌شدن و ... شده و دشمني‌هاي بيشتري را عليه فرزندان شما برانگيزد. (سایت امروز، 30 بهمن 13585)
● جبهه مشاركت ايران اسلامي از ابتداي شكل‌گيري پرونده هسته‌اي در آژانس بين‌المللي انرژي اتمي تا كنون در مقاطع مختلف و متناسب با روند تحولات و نقاط عطف موضوع به ارائه تحليل و ديدگاه‌هاي خود پيرامون آن پرداخته است. هر چند تلاش ما بر اين بوده تا با دامن زدن به بحث و گشودن زواياي بيشتر موضوع به نظام تصميم‌گيري كشور و مسؤولان مرتبط در اين باره ياري رسانيم و در چتر منافع ملي و حفظ نظام حركت نمائيم، اما متأسفانه پس از روي كار آمدن دولت نهم و مسؤولان جديد در مديريت پرونده هسته‌اي كه سياست‌هاي گذشته را رها و راه تازه‌اي را در پيش گرفتند، تنگ نظري و نفي نسنجيده هر نظر متفاوت در تصميم گيري رواج يافت. به گونه‌اي كه نه تنها گوش شنوايي براي شنيدن نبود، بلكه حتي مانع از انتشار آخرين بيانيه جبهه مشاركت درباره اين موضوع در آغازين روزهاي سال جاري شدند.
ما اين نظر را كه يكصدايي و يكدستي در مديريت پرونده هسته‌اي تأمين كننده منافع ملي خواهد بود، كه بر اساس آن اعمال نوعي سانسور در عرصه عمومي تجويز و از ارائه هرگونه نقد و بحثي در اين باره جلوگيري شود نادرست و خطا دانسته و آنرا بر ضد منافع ملي ارزيابي مي‌نمائيم. (سایت امروز، 16 دیماه 1385)
● احمد شيرزاد: اين روند اكنون به جايي رسيده است كه اساسا امروز هركارشناسي مي خواهد گزارشي بنويسد و بحثي بكند ناچارا به شعار انرژي هسته اي حق مسلم ماست مي رسد. چرا؟ چون در نهايت در اين مسير به نهادهاي امنيتي مي رسيم و كسي نمي تواند حرفي بزند. (سایت میزان، 10 اسفند 1385) 3
● محمدرضا خاتمي در گفت وگو با خبرنگار "ايلنا"، با بيان اينكه جبهه مشاركت تنها حزبي است كه در مورد پرونده هسته‌اي ايران فعال عمل كرده است، افزود: ما دو مسير را پيش رو داشتيم؛ اول اينكه با افكار عمومي صحبت كنيم و نگرانيهايمان را به جامعه منتقل كنيم، كارهاي مختلفي نيز در اين زمينه انجام شد از جمله بيانيه هسته‌اي مشاركت كه در اسفندماه سال گذشته منتشر اما با بايكوت خبري مواجه شد.وي تصريح كرد: بعد از آن به طور رسمي به ما اخطار كردند كه در صورتي كه موضعگيري علني درباره پرونده هسته‌اي داشته باشيم، با حزب برخورد خواهد شد، بنابراين تنها راهي كه براي ما باقي ماند اين بود كه به رايزنيهايمان ادامه دهيم و نگرانيها و راه حلهايي را كه به نظرمان ميرسد، منتقل كنيم. (امروز، 24.2.85)
● ابراهیم یزدی با بیان اینکه «شهروندان عادی که به این مسائل اشراف دارند دستشان از همه جا کوتاه است، روزنامه‌ها سخنان آنان را نمی‌توانند منعکس کنند، احزاب و گروههای سیاسی تحت فشارند که در مورد مسائل هسته‌ای نظری را ابراز نکنند که مغایر با مواضع رسمی دولت باشد»، یادآور شد: اما هاشمی و خاتمی از این محدودیت‌ها فارغ هستند و در جایگاه‌هایی قرار دارند که میتوانند و باید از این تندروی‌های بی‌منطق جلوگیری کنند.
وی بر این اساس ادامه داد: ملت ایران ظاهرا نامحرم است و برخی نگرانند که مبادا مردم از مسائل مطلع شوند یا بر این باورند که ممکن است گروههای سیاسی مطالبی را در بیانیه‌های خود اعلام کنند که مغایر با سیاست‌های دولت و در نتیجه به تعبیر آنان موجب تضعیف موقعیت دولت در صحنه بین‌المللی شود. (آفتاب، 2 بهمن 85)
● سيد مصطفي تاجزاده: متأسفانه بحث در ابعاد پرونده هسته‌اي كه مي‌تواند زندگي حال و آينده تك‌تك ايراني‌ها را تحت تاثير قرار دهد و حتي استقلال و يكپارچگي سرزمين ايران را آسيب‌پذير كند، به دليل تصميم غلط شوراي عالي امنيت ملي، در رسانه‌هاي عمومي ممنوع شده است. يعني با مهم‌ترين مساله‌اي كه مي‌تواند تاثيرات جدي بر سرنوشت فرد فرد ما داشته باشد، مواجهيم و نه تنها راديو و تلويزيون ديدگاه‌هاي مختلف را مطرح نمي‌كند و در اين مورد به بحث نمي‌پردازد، بلكه رسانه‌هاي مكتوب نيز از بحث درباره اين مساله سرنوشت ساز منع شده‌اند 5
● احمد زید آبادی: نيازي به توضيح ندارد که ايران جهنم مورد ادعاي برخي از گروههاي اپوزيسيون خارج از کشور نيست و هنوز مي توان در ايران در خلوت و جلوت، سياست هاي نظام را به چالش کشيد، البته به شرط آنکه چنين حرکتي، تکرار نشود، سازمان نيابد، موج ايجاد نکند و سرانجام اينکه بر نقاط فوق العاده حساس نظام، انگشت نگذارد.
با همين توضيح مختصر مي توان ادعاي دسته ديگري از هوطنان را که مدعي وجود حداقل آزادي ها براي انجام فعاليت هاي عادي سياسي در ايرانند، باطل دانست. ... با اين مقدمه طولاني، مي خواهم تاکيد کنم که آزادي بيان در ايران به شدت محدود است و وقتي پاي برنامه هسته اي کشور در ميان باشد، به حد صفر ميل مي کند.
2- تظاهرات امت "حزب الله" برای "حق مسلم"
پس از اعمال کامل سانسور و بقول مهدوی آزاد، "انسجام تریبون های رسمی"، پروژه تبلیغاتی رژیم آغاز گردید. بدستور رژیم، سلسه تظاهرات سازماندهی شده بسیج و طلاب کفن پوش و نمازگزارن خشمگین براه افتاد. سری اول تظاهرات، همزمان با مذاکرات دور اول در سال 2003 (1382) شروع شد و طی سال 2004 نیز همزمان با مذاکرات با سه کشور اروپائی ادامه یافت. این تطاهرات با نزدیک شدن هر دیدار مهم مثل نشست سعد آباد یا کنفرانس پاریس، افزایش می یافت و دوباره نیز کاهش پیدا می نمود. برای بررسی این دوره میتوان به هر یک از روزنامه های جمهوری اسلامی یا کیهان مراجعه و آرشیو سال 82 و 83 را بازبینی نمود. در اینجا بخاطر کوتاه کردن گزارش فقط به بخش کوچکی از آن اشاره میکنیم. هدف از نقل چند خبر دراین زمینه، شناخت نیروهای شرکت کننده دراین نمایشات خیابانی و سخنرانی های وطن پرستانه و ملی گرایانه ای است که در نماز جمعه و دیگر تریبون های حکومتی ایراد شده است.
● اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانشجويان ايراني مقيم هند با صدور بيانيه اي , ضمن محكوم كردن قطعنامه اخير آژانس بين المللي انرژي اتمي عليه ايران , دستيابي به فناوري هاي نوين را از حقوق اساسي هر ملت دانست . جمهوری اسلامی 8 مهر
● جمعي از دانشجويان دانشگاههاي تهران , امام صادق (ع ) , صنعتي شريف , اميركبير و علم و صنعت تحت عنوان جنبش دانشجويي دفاع از استقلال ايران در اعتراض به پذيرش پروتكل الحاقي با انتشار نامه اي خطاب به اعضاي مجمع روحانيون مبارز و جامعه روحانيت مبارز نسبت به پيامدهاي شوم اين پذيرش هشدار داده و روحانيان معظم را به هشياري و دفاع از اصول و ارزشهاي انقلاب فراخواندند. جمهوری اسلامی 6 مهر
یکی از جالب ترین و مضحک ترین تظاهرات، مقابل کاخ سعد آباد و همزمان با مذاکرات سه وزیر خارجه اروپا با حسن روحانی برگزار گردید. در حالیکه بطور معمول کسی جرئت تظاهرات در یک خیابان عادی تهران را نیز ندارد، این امت نگران، با خیال راحت جلوی کاخ ریاست جمهوری تظاهرات کرده و حتی با خوابیدن جلوی ماشین وزیر خارجه فرانسه، وی مجبور به پیاده شدن و گپ زدن با برادران و خواهران غیور شده است. گویا خود وزیر نیز از خودی بودن آنان مطمئن بوده و حتی رعایت مسائل امنیتی را نیز نکرده و وارد بحث با آنان شده است:
● دانشجويان با تجمع اعتراض آميز در مقابل نهاد رياست جمهوري و كاخ سعدآباد
پروتكل الحاقي را امضا نكنيد (جمهوری اسلامی، 30.7.82)
ظهر ديروز و همزمان با آغاز مذاكرات وزراي خارجه ايران , فرانسه , آلمان و انگليس جمعي از دانشجويان دانشگاه هاي تهران در مقابل محل مذاكرات تجمع كردند و خواستار عدم امضاي پروتكل ذلت بار الحاقي شوراي حكام شدند. دانشجويان معترض در مقابل ساختمان سعدآباد , هنگام خروج اتومبيل حامل وزير امورخارجه فرانسه , با دراز كشيدن در مقابل در خروجي , اعتراض شديد خودرا نسبت به سياست هاي استعماري فرانسه و اتحاديه اروپا اعلام كردند.
هنگام خروج وزير خارجه آلمان از درب شمالي سعدآباد نيز , جمعي از دانشجويان مانع خروج وزير امورخارجه آلمان شدند كه در اين هنگام نيروي انتظامي با برخورد شديد , دانشجويان را متفرق كرد و وزير امورخارجه آلمان از كاخ سعدآباد خارج شد. اين گزارش مي افزايد تا هنگام مخابره خبر , وزير امورخارجه انگليس همچنان در كاخ سعدآباد حضور داشت . هنگامي كه دانشجويان به نشانه اعتراض در مقابل اتومبيل وزير امورخارجه فرانسه , دراز كشيده بودند , وزير خارجه فرانسه از اتومبيل خود خارج شد و كنار دانشجويان معترض آمد و از آنها سوال كرد كه خواسته شما چيست, اما در اين هنگام سفير فرانسه به كنار وزير آمد و او رابه داخل هدايت كرد.
همچنين جمع ديگري از دانشجويان دانشگاه هاي تهران ديروز با تجمع در مقابل نهاد رياست جمهوري , به ورود وزراي خارجه كشورهاي انگليس , آلمان و فرانسه به ايران اعتراض كردند. در اين تجمع آرام , دانشجويان شعارهاي « ديپلماسي ذلت , نمي خواهيم , نمي خواهيم » , « هيهات من الذله » , « سفيران استعمار ننگ به نيرنگتان » سر دادند
● نمايندگان تشكلهاي دانشجويي به تسليم دولت ايران در برابر اتحاديه اروپا براي پذيرش پروتكل الحاقي و توقف فعاليتهاي غني سازي اورانيوم , شديدا اعتراض كردند و خواستار خروج ايران از پيمان « ان .پي .تي » شدند. يك عضو كميته جنبش دانشجويي دفاع از استقلال ايران , نيز بااشاره به ناخرسندي افكار عمومي از توافق دولت ايران با اتحاديه اروپا مبني بر پذيرش پروتكل الحاقي , گفت : اگر مسئولين كه نمايندگان ملت هستند برخلاف نظر مردم عمل كنند , مشروعيت ندارند.
دبيركل سازمان اسلامي دانشجويان ايران (سادا) نيز گفت : جنبش دانشجويي به هيچ عنوان بيانيه « سعدآباد » را نمي پذيرد و آن را يك قرارداد ننگين مي داند. وي در پايان گفت : ملت ايران به هيچ وجه اين بيانيه را نخواهد پذيرفت و به ياري خدا در برابر تمام جهان استكبار خواهيم ايستاد. (جمهوری اسلامی اول آبان)
● راهپيمايي دانشجويي ـ مردمي راهپيمايي دانشجويي ـ مردمي در اعتراض به پذيرش پروتكل الحاقي و اجراي مفاد بيانيه تهران به طور همزمان در شهرهاي مختلف كشور برگزار خواهد شد. روابط عمومي جنبش دانشجويي دفاع از استقلال كشور اعلام كرد اين راهپيمايي در شهرهاي تهران , مشهد , اهواز , تبريز , اروميه , كرمانشاه , قم , شيراز و كاشان بعد از اقامه نماز جمعه اين هفته , برگزار مي شود. (جمهوری اسلامی 8 آبان)
● اعتراض نمازگزاران جمعه برخي شهرها به پذيرش پروتكل الحاقي
بخش خبري : جمعي از نمازگزاران جمعه در شهرهاي مختلف كشور پس از اقامه نمازجمعه با برگزاري راهپيمايي هايي به فشارهاي سياسي بيگانگان در پذيرش پروتكل الحاقي از سوي جمهوري اسلامي ايران اعتراض كردند و خواستار حفظ استقلال , عزت و اقتدار نظام از سوي مسئولان شدند. (جمهوری اسلامی 10 آبان)
● جنتي در نماز جمعه: انرژي هسته اي، عزت اسلام است، ايرنا ۸۴/۱۲/۲۶
خطيب جمعه تهران با اشاره به داستاني گفت: فردي وارد شهر بلخ شد. ديد فردي را در حاليكه در تابوتي نشسته است، حمل مي‌كنند. آن فرد مي‌گويد من زنده‌ام اما ديگران به او مي‌گويند خير، دروغ مي‌گويي تو مرده‌اي. فردي كه وارد شهر شده بود، پرسيد: قضيه چيست؟ گفتند قاضي گفته است اين فرد مرده اما خودش مي‌گويد من زنده‌ام. جنتي تصريح كرد: حالا هر چه ما مي‌گوييم انرژي صلح آميز هسته‌اي مي‌خواهيم، آمريكا مي‌گويد نه شما مي‌خواهيد سلاح هسته‌اي بسازيد.
امام جمعه موقت تهران گفت:۲۰سال ديگر نفت تمام مي‌شود و مردم بايد از خدمات انرژي هسته‌اي استفاده كنند. اگر انرژي هسته‌اي نباشد مردم آب، برق، كارخانه و ... نخواهند داشت. در اين هنگام نمازگزاران فرياد زدند انرژي هسته‌اي ، حق مسلم ماست.
● احمدي‌نژاد: دشمنان و ديگر كشورها بارها خواسته‌ي ملت ايران را در مورد انرژي هسته‌يي شنيده‌اند ولي آنها بايد بدانند كه اين فرياد فقط ملت ايران نيست بلكه فرياد ملت‌هاي آزاد است. طبق اخبار رسيده بيش از دو ميليارد نفر هنگامي كه ما در ارتباط با فن‌آوري هسته‌يي به پيشرفت و پيروزي رسيديم در جهان از بابت اين امر خوشحالي كرده و جشن گرفته‌اند. وي افزود: بنابراين دشمنان فكر نكنند كه اين شعار فقط مختص ملت ايران است بلكه ميلياردها انسان فرياد مي‌زنند كه انرژي هسته‌يي حق مسلم ايران است. ایسنا 28.2.85
● مجلس خبرگان: بهره مندي از انرژي اتمي حق انكارناشدني ملت ايران است کیهان 83.6.31
3- جا انداختن "حق مسلم" برای محافل و افکار عمومی آمریکا
همانطور که در بالا اشاره شد، رژیم پس از بستن فضای مطبوعاتی داخل کشور در مورد پروژه اتمی، به راه اندازی یک سلسله از تظاهرات نمایشی برای نشان دادن حمایت مردمی از این پروژه براه انداخت. ازآنجا که این نمایشات در درجه اول مصرف خارجی داشت، اکنون بایستی با استفاده از "دوستان" خود در آمریکا، این فعالیت ها را بخورد محافل سیاسی و افکار عمومی بدهد.
در قسمت های قبلی گزارش، ضمن بحث در مورد شبکه لابی رژیم در آمریکا، به یکی از اصلی ترین پایه های این لابی، یعنی محافل طرفدار ایران بخصوص در میان موسسات تحقیقی اشاره شد. بخش بعدی گزارش به این محافل و بخصوص "شورای روابط خارجی" Council on Foreign Relations اختصاص خواهد داشت. دراین قسمت از گزارش، باید به نقش ویژه "ری تکیه" Ray Takeyh از مهمترین کارشناسان این موسسه در جا انداختن پروژه "حق مسلم" و برنامه اتمی ایران اشاره کنیم.
"تکیه" از ایران شناسانی است که به طرفداران مماشات با رژیم ایران معروف گشته اند. وی ایرانی - آمریکائی است و تا کنون صدها مقاله و گزارش در مورد اوضاع سیاسی ایران نوشته، در دهها کنفرانس شرکت نموده و به دفعات زیادی نیز در برابر کمیسیون های سنا و کنگره آمریکا به روشن کردن اذهان قانونگذاران در باره مسائل ایران پرداخته است.
جهت اطلاع علاقه مندان لازم به یاداوری است که بزودی گزارش انگلیسی ویژه ای در باره "ری تکیه" و نقش و جایگاه وی در شبکه لابی رژیم منتشر خواهیم کرد. دراین گزارش به تلاشهای سیستماتیک وی برای وارونه جلوه دادن حقایق ایران اشاره شده است. برای خوانندگانی که با سیستم سیاسی آمریکا آشنا نیستند، درک این مسئله کمی مشکل خواهد بود که چگونه میتوان مثل "ری تکیه" حقایق مسلمی را که حتی در روزنامه های ایران نیز منتشر شده بطور کاملا وارونه جلوه داد و حتی به جعل خبر نیز پرداخت. تازه بجای پاسخگوئی بخاطر فریب افکار عمومی، همین فرد به درجات بالاتری نیز ارتقا پیدا کرده و موقعیت مهمتری در سیستم لابی امریکا بدست میاورد. این نکته و مکانیزم و کارکرد خاص برخی موسسات تحقیقی و خصوصی در امریکا را توضیح خواهیم داد.
در اینجا بخاطر پرهیز از طولانی شدن گزارش، فقط به چند نقل قول از معروفترین کارشناسان ایران مثل "ری تکیه" یا "کنت پولاک" Kenneth Pollack در باره حمایت عظیم مردم ایران از برنامه هسته ای رژیم می پردازیم. "پولاک" در کابینه "بیل کلینتون" یکی از مسئولان شورای امنیت ملی بود که در چند سال گذشته یکی از مهمترین مهره های طرفدار مماشات با رژیم ایران بوده است.
یکی دیگر ازاین متخصصان، "هادی سمتی" عضو شورای مرکزی حزب مشارکت است. این فرد که مانند تظاهرات بسیجیان" فقط "مصرف خارجی" دارد، کار خود را در کنار "هوشنگ امیر احمدی" آغاز نمود و اکنون با مسافرت های پی در پی به آمریکا و شرکت در کنفرانس هایی که به طرفداری از رژیم ایران تشکیل میشود، یکی از مبلغان اصلی پروژه های رژیم در خارج است.
ری تکیه: مسئله هسته ای اکنون به یک موضوع ملی و هویت ایرانی تبدیل شده است. این برنامه مورد حمایت اکثریت عظیم مردم ایران است. نظر سنجی های اخیر نشان میدهد که بین 75 تا 80 درصد مردم طرفدار این برنامه هستند. 10
VOLKER PERTHES : نخبگان جامعه ایران و همچنین مردم این کشور 99 درصد باین باورند که برنامه رژیم ایران درست و مشروع است. 11
هادی سمتی: ریشه های مسئله هسته ایران را باید در چند چیز جستجو کرد. اول و مهتر از همه "ناسیونالیسم" ایرانی است که بازتابی از میراث تاریخی ایرانیان است. در ضمن باید به "پارانویای" ایرانیان نسبت به دنیای خارج نیز اشاره کنیم. این احساس نتیجه دخالت قدرتهای بزرگ در مسائل ایران در گذشته است. 12
کنت پولاک: دلیل اینکه ایران بدنبال بمب اتمی میباشد، در درجه اول بخاطر آن است که دچار " پارانویا" میباشند. این نوع احساس ایرانیان کاملا قابل درک است زیرا در حال حاضر توسط ایالات متحده محاصره شده اند. دلیل دومی که باید بآن اشاره شود یک فاکتور "پرستیژ" میباشد. ایرانیان ملت مغروری هستند و فکر میکنند که وارثین یک تمدن تاریخی بزرگ میباشند و از همین رو به "بمب اتمی" بعنوان عاملی برای دستیابی مجدد به این نقش تاریخی نگاه میکنند. 13
کنت پولاک: تمام نشانه ها دال بر این هستند که رژیم ایران با حمایت عظیمی که مردم ایران نثارش میکنند، بدنبال سلاح هسته ای است. 14
همانطور که ملاحظه میشود "ری تکیه" به آخرین نظر سنجی ها با حمایت 80 در صدی مردم اشاره نموده است. نگارنده این گزارش و دو همکارم در داخل کشور، هیچ نشانی از هرگونه نظر سنجی مستقل مبنی بر حمایت مردم از برنامه هسته ای رژیم در هیچ جا مشاهده نکرده ایم. در عوض، در همان مطبوعات حکومتی داخل ایران مانند روزنامه حسین شریعتمداری، نمونه های زیادی از اینگونه آمارهای بسیار علمی و مستند! به چشم میخورد:
● نظرسنجي اينترنتي شبكه العالم از مردم درباره فناوري هسته ايدر يك نظرسنجي كه از طريق شبكه العالم درباره اعمال فشار آمريكا در مورد استفاده صلح آميز جمهوري اسلامي از فن آوري هسته اي انجام شد، 14/89 درصد پاسخ دهندگان اعمال فشار آمريكا را غيرقانوني و استفاده از فن آوري هسته اي را حق ايران دانستند.به گزارش روابط عمومي شبكه العالم در اين نظر سنجي كه از تاريخ 23لغايت 30شهريورماه 1383 در سايت العالم انجام شد، از شركت كنندگان سؤال شده بود كه آيا آمريكا حق دارد كه ايران را از استفاده صلح آميز از فن آوري هسته اي باز دارد؟ 14/89 درصد از آنها اعلام كرده بودند كه آمريكا از چنين حقي برخوردار نيست و در مقابل 86/10درصد نيز اعلام كرده بودند كه آمركيا از چنين حقي برخوردار است.83.6.31
● نتيجه نظرسنجي از جوانان درباره دفاع از وطن براساس پژوهش انجام شده 95 درصد از جوانان ايراني مي گويند: اجازه نمي دهيم يك وجب از خاك كشورمان به دست بيگانگان بيافتد.نتايج پژوهش بر روي جوانان 14 تا 29 ساله كشور درباره «هويت دفاع از سرزمين» همچنين نشان مي دهد 88 درصد جوانان معتقدند در هيچ شرايطي نبايد اجازه داد كه بيگانگان در امور كشور دخالت كنند 90 درصد نيز بيان كرده اند كه بايد از نظر نظامي و سياسي چنان قوي باشيم كه كسي جرأت حمله به كشور ما را نداشته باشد.نتايج اين پژوهش كه بر روي 75 هزار جوان در سراسر كشور صورت گرفته است حاكيست هويت جوانان ايران در دفاع از سرزمين و كشور خود در حد بسيار بالا و حدود 89 تا 95 درصد است كه عاليترين سطح نگرش در ميان مجموع يافته هاي پژوهشي محسوب مي شود.به گزارش ايسنا به اعتقاد 91 درصد جوانان، براي بيمه كردن كشور در مقابل تجاوزهاي دشمنان بايد به عالي ترين سطح پيشرفت علمي و صنعتي برسيم. 28 سپتامبر 2004
● نظرسنجي از مردم درباره انرژي اتمي و محدوديت آفريني هاي غرب6/78درصد از مردم ايران با هرگونه توقف در روند فعاليت هاي هسته اي كشور و تسليم ايران به درخواست كشورهاي غربي و آژانس در اين زمينه شديداً اظهار مخالفت كردند.به گزارش خبرگزاري مهر براساس يك نظرسنجي ملي كه اخيراً با پارامتر هاي علمي معتبر در سطح كشور انجام شده است، علاوه براين تنها 4/12درصد مردم به پذيرش اين خواسته درقبال امتيازاتي موافق هستند و بقيه نيز اظهارنظر صريحي نكرده اند. همچنين 65درصد از جمعيت آماري نظرسنجي فوق كه از گروه هاي مختلف اجتماعي تشكيل شده اند، اعتماد نكردن به وعده هاي كشورهاي اروپايي طرف مذاكره را خواستار شده اند. براساس نتايج ديگر اين نظرسنجي، همچنين 67درصد مردم با ادامه فعاليت هاي هسته اي ايران «تحت هر شرايطي» اعلام موافقت نموده و 24درصد نيز بررسي شرايط در اين زمينه را مدنظر قرار داده اند.درمورد انگيزه هاي آمريكا و غرب در فشار بر جمهوري اسلامي ايران براي توقف برنامه هاي صلح آميز هسته اي، 80درصد از مردم با اين گزينه كه آژانس تحت فشارهاي سياسي آمريكا و غرب فعاليت مي كند اعلام موافقت نموده اند. براساس ديگر يافته هاي اين نظرسنجي، 74درصد مردم با سرمايه گذاري گسترده كشور در زمينه انرژي هسته اي موافقت كامل دارند و 65درصد نيز با اين بهانه آمريكا كه ايران به لحاظ دستيابي به منابع نفت و گاز نبايد درپي استفاده از انرژي هسته اي باشد، كاملاً مخالف مي باشند. 11 oct. 2004
● بخش خبري : بيش از 86 درصد مردم كشورمان بهره گيري از انرژي هسته اي را در شرايط كنوني ضروري مي دانند و 88 درصد مردم تهران نيز معتقدند فشار آمريكا بر آژانس بين المللي انرژي اتمي باعث صدور قطعنامه عليه ايران شده است . با توجه به فشارهاي اخير قدرتهاي خارجي كه در جهت تحديد و ممانعت كشورمان براي بهره گيري از انرژي هسته اي مطرح شده است , مركز افكارسنجي دانشجويان ايران در تاريخ 9 , 10 و11 مهرماه 82 طرح نظرسنجي « ارزيابي شهروندان تهراني در خصوص ضرورت بهره گيري از انرژي هسته اي و مسائل پيرامون آن » با جامعه آماري شهروندان تهراني اجرا نمود 15.7.82
در مورد نظر سنجی از مردم ایران و تکرار آن توسط دوستان رژیم در خارج، یکی از شگردهای رژیم بخوبی نمایان میشود. در مرحله اول، روزنامه کیهان، یک نظرسنجی مجعول را از قول تلویزیون "العالم" (تلویزیون ماهواره ای و عرب زبان رژیم)، نقل میکند. هم این ایستگاه تلویزیونی و هم روزنامه کیهان، هر دو تحت کنترل سپاه قرار دارند. در مرحله بعد، کارشناس کاملا " بیطرفی" مثل "ری تکیه"، به همین نظرسنجی های "کاملا علمی" استناد کرده و به حمایت 80 درصدی مردم ایران از برنامه های اتمی اشاره میکند. بنابراین یک موضوعی که از اساس جعلی و ساخته و پرداخته تلویزیون سپاه پاسداران و کیهان شریعتمداری است، سر از معتبرترین نشریات جهان در میآورد. در مرحله بعد، این موضوع به یک فاکت تبدیل شده و "ثریا سپه پور اولریش" عضو لابی رژیم (کاسمی) با استناد به همین فاکت جعلی، یک مقاله بلند در باره حمایت های مردمی می نویسد. اینبار خانم اولریش احتیاجی به ذکر نام تلویزیون "العالم" ندارد و فقط به کارشناس عالیرتبه ای مثل "ری تکیه" استناد کرده است. 15
ظاهرآ فاکت هایی که از "ری تکیه" و دیگر "کارشناسان عالیرتبه" نقل شد، هنوز برای خوانندگان آمریکائی قانع کننده بنظر نمیرسد و بایستی فاکت جدی تری به ادعای "حمایت مردمی" اضافه کرد. از آنجا که بجز تظاهرات دانشجویان بسیجی و طلاب بسیجی چیز دیگری وجود ندارد، تنها راه کمی دستکاری در اصل خبر است.
جعل خبر برای فریب افکار عمومی
برای قانع کردن مخاطبان آمریکایی، دستکاری در اخبار یکی از مرسوم ترین شیوه های مورد استفاده کارشناسان طرفدار رژیم ایران بوده است. در اینجا، دو نمونه از شاهکارهای معروفترین خبرنگار آمریکائی متخصص ایران و شناخته شده ترین کارشناس مسائل ایران را بیان میکنیم تا خوانندگان این گزارش به نحوه کار رژیم برای جاانداختن "حق مسلم" آشنا شوند.
"رابین رایت" Robin Wright که در گزارش بعدی وی را در کنار "ری تکیه" مورد بررسی قرار میدهیم، خبرنگار ارشد روزنامه واشنگتن پست است که متخصص مسائل خاورمیانه و بخصوص ایران است. وی از دهه 90 میلادی مرتبا به ایران سفر کرده است و کتابها و مقالات متعددی در باره کشورمان نوشته است. وی معروفترین خبرنگار مسائل ایران در آمریکاست.
"رابین رایت" بتاریخ 14 نوامبر 2004، و در کشاکش مذاکرات ایران با اروپا، مقاله ای در واشنگتن پست درباره حمایت کلیه مردم ایران از برنامه اتمی رژیم نوشت. فردای آنروز، روزنامه کیهان شریعتمداری مقاله وی را به فارسی ترجمه و منعکس نمود. بخشی از متن فارسی این مقاله از قول کیهان که با متن انگلیسی مطابقت میکند چنین است:
واشنگتن پست: ايرانيان همگي از داشتن فناوري هسته اي حمايت مي كنندروزنامه واشنگتن پست با انتشار گزارشي نوشت: اصلاح طلبان و محافظه كاران شهري و روستايي، پير و جوان فقير و غني و زن و مرد همگي با يك مسئله موافقند و آن اين كه ايران به انرژي هسته اي نياز دارد و به رغم غني بودن از نفت و گاز جهان نبايد كشورشان از اين فناوري حتي اگر براي ساخت سلاح هسته اي به كار گرفته شود، محروم گردد.اين گزارش به نقل از عباس ملكي، مدير موسسه تحقيقاتي خزر با اشاره به حادثه هسته اي چرنوبيل سال 1986 در اوكراين اظهار داشت: ايراني ها نه به علت فعاليت هاي حكومتي، بلكه به علت موضع آمريكا با يكديگر متحدند. پيش از دخالت آمريكا، بسياري از ايراني ها فكر مي كردند ما به فناوري هسته اي كه گران و خطرنات است نيازي نداريم.عباس ملكي ادامه داد: اما اكنون همين ايراني ها معتقدند كه ما بايد فعاليت هاي مان را به عنوان نشانه استقلال ارتقاء بخشيم.بسياري تحليلگران مي گويند: حمايت مردمي از برنامه هسته اي ايران اهرم فشار فوق العاده اي را در مذاكرات با آلمان، فرانسه و انگليس در خصوص طرح اين كشور براي غني سازي اورانيوم در اختيار دولت قرار داد. واشنگتن پست خاطر نشان كرد: جمعي از دانشجويان ايراني چندي پيش به دور سازمان انرژي اتمي اين كشور حلقه زدند و دنبال كردن دستيابي به فناوري هسته اي را از دولت خواستار شدند و فرياد زدند: غني سازي حق طبيعي ماست، فناوري هسته اي حق مشروع ماست. (24 آبان 83، روزنامه کیهان)
برای توجیه ادعای حمایت مردم ایران، "رابین رایت" دو فاکت آورده است. اولا وی به گفته های "مدیر موسسه تحقیقاتی خزر" در تهران اشاره کرده است. "رایت" که از سال 95 به ایران سفر کرده است، بخوبی با "عباس ملکی" معاون وزیر خارجه ایران بمدت هشت سال، مشاور خامنه ای هنگام مصاحبه با وی، و معاون مجمع جهانی اهل بیت آشناست. نه تنها ملکی برای اکثر کارشناسان مسائل ایران چهره ای کاملا شناخته شده است، بلکه اصولا بخش معاونت وی در وزارت خارجه، مسئولیت ارتباط با خبرنگاران خارجی و بخصوص فردی مثل خانم "رابین رایت" را بعهده داشته است. بنابراین خبرنگار عالیرتبه واشنگتن پست بخوبی با عباس ملکی آشناست. ولی وی بخوبی میداند که اگر هنگام نقل قول از وی، اشاره ای به رابطه ملکی با رژیم بنماید، حتی خوانندگان ساده لوح نیز برای نتیجه گیریهای وی اعتباری قائل نخواهند شد. از اینرو، عباس ملکی یکباره به کارشناس و محقق بیطرفی در "موسسه تحقیقاتی خزر" تبدیل میشود.
مهمتر از این دستکاری کوچک، اشاره "رابین رایت" به تظاهرات دانشجویان در جلوی ساختمان انرژی اتمی درتهران است. برای هر کارشناس دست سوم در آمریکا، بین تظاهرات دانشجویان، با تظاهراتی که "بسیج" برگزارکننده آن باشد تفاوتی فاحش وجود دارد. برای خانم "رایت" ذکر نام "بسیج" طبیعتا دور از عقل است. این تظاهرات را به نقل از روزنامه "شرق" نقل میکنیم تا با ماهیت این دانشجویان آشنا شویم. (روزنامه شرق 12 آبان 83)
شرق، محمد رهبر: بسيج دانشجويى دانشگاه هاى تهران فراخوانى داده بود تا هسته هاى بسيج راس ساعت ۳ بعدازظهر روبه روى سازمان انرژى هسته اى گرد هم بيايند تا حلقه انسانى به نشانه اعتراض به تصميمات اروپا و آمريكا در قبال فعاليت هاى اتمى ايران تشكيل دهند. ساعت ۳ جمعيت نزديك به ۱۰۰ نفر بود كه تا نيم ساعت بعد به ۳۰۰ نفر مى رسد،... مسئول نظم دادن به حلقه انسانى موتورسوارى است كه با موتور هوندا ۱۲۵ كه سال هاست به عنوان نمادى از بسيجيان محسوب مى شود طول حلقه را طى مى كند. ... با نزديك شدن وقت افطار مسئولان مراسم از بسيجيان مى خواهند كه نزديك تريبون بيايند، حلقه مى شكند، برنامه با تلاوت قرآن ادامه مى در همين حال بيانيه بسيج دانشجويى دانشگاه هاى استان تهران در ميان حاضران توزيع مى شود، در اين بيانيه مسئله انرژى هسته اى با عنوان پرونده اى فراجناحى و ملى نام برده شده است برادران موكت ها را روى آسفالت پهن مى كنند قرار است كه بسيجيان نماز را كنار سازمان انرژى اتمى بخوانند. برادرى از خواهران مى خواهد كه به آخر صف نماز بروند.
جالب اینجاست که یک تظاهرات بسیجی با 200- 300 نفر، به عنوان حمایت مردم ایران از پیر و جوان، شهری و روستائی، فقیر و پولدار از برنامه های اتمی رژیم معرفی میشود ولی همانطور که در قسمت بعدی گزارش خواهیم دید، تظاهرات دهها هزار نفره دانشجویان در تیرماه 78 آنهم برای چند روز متوالی و درگیری با چماق کشان و هفت تیر بندان سپاه، محلی از اعتبار ندارد. در بررسی "آن واقعه بی ارزش، "سوزان مالونی"، یکی از مهمترین عناصر طرفدار خط مماشات با رژیم ایران و عضو عالیرتبه کنونی در وزارت خارجه آمریکا، با مقایسه این تظاهرات با جمعیت میلیونی که بخاطر پیروزی تیم فوتبال ایران بر استرالیا به خیابانها آمدند، نتیجه میگیرد که این واقعه هیچ پیام جدی نداشته است و نشانی از تمایلات سیاسی مردم نیست.
اگر رابین رایت به حذف نام بسیجی از تظاهر کنندگان اکتفا کرده و یا سِمَت ِ رسمی "عباس ملکی" را از قلم انداخته است، "ری تکیه" پا را از این نیز فراتر گذاشته و به جعل خبر می پردازد. وی در مقاله ای که در دو نشریه در نوامبر 2004 منتشر نمود، به چند “فاکت” در باره حمایت اکثریت مردم ایران از این برنامه ها اشاره میکند:
«درحالیکه موضوع برنامه هسته ای ایران ابعاد گسترده تری میگیرد، فاکتور جدیدی وارد بازی شده است: "افکار عمومی". نظر مردم کلا این است که ایران، با تمدنی کهن، از حق دستیابی به تکنولوژی هسته ای برخوردار میباشد. رفسنجانی این احساس مردمی را در سخنان خود بدینگونه منعکس میکند: "هیچ دولتی در ایران جرئت توقف این برنامه را ندارد."
یکی از تندترین انتقاداتی که به توافقات ایران بر سر برنامه های هسته ای با جامعه بین المللی شده است از طرف سازمانهای دانشجوئی بوده است. تحلیل گران مسائل ایران، دانشجویان ایرانی را بارومتر قابل اعتمادی برای تمایلات مردم ایران میدانند زیرا تشکل های دانشجوئی در تمام جنبش های اجتماعی مترقی، نقش پیشتاز را داشته اند. این دسته از تحلیل گران، دانشجویان ایرانی را با "ترقی خواهی" همردیف میدانند زیرا آنان از طرفداران اصلی رفرم و دموکراتیزاسیون ایران بوده اند.
اما در زمینه موضوع اتمی، تحصیلکرده های جوان ایران به توافقات اخیر ایران برای کنار آمدن با جامعه بین المللی را نقض حقوق ملی ایرانیان میدانند و به بزرگترهای خود در مورد کاپیتولاسیون در مقابل فشار خارجی اخطار میکنند. هنگامیکه در اکتبر سال گذشته ایران پروتکل الحاقی را پذیرفت، دانشگاههای ایران به لرزه درآمد که البته اینبار برای رفرم سیاسی نبود. در دانشگاه "شریف" دانشجویان طی قطعنامه ای که خوانده شد این قرار داد را خیانت به ایران قلمداد کردند.
درتجمع اخیری که دانشجویان سراسر ایران در بوشهر داشتند، در قطعنامه شان به همین کاپیتولاسیون اشاره کردند. "ابراهیم شمشیری"، رهبر تشکل با نفوذ دانشجوئی بنام "جامعه اسلامی دانشجویان"، از اینهم جلوتر رفته و درخواست نمود که ایران برای مقابله با آمریکا به سلاح هسته ای مجهز شود.» 20
برای درک جایگاه "ری تکیه" و دلیل ارتقاء وی بعنوان معروفترین کارشناس مسائل ایران در آمریکا، بایستی نقل قول بالا را چند بار دیگر مطالعه نمود. وی برای خرج کردن تظاهرات دانشجویان بسیجی، از نقش پیشتاز دانشجویان در جنبش های اجتماعی ایران شروع میکند، به نقش این جریانات در دوم خرداد و رفرم اشاره نموده و برای آوردن فاکت، به فردی بنام ابراهیم شمشیری، رئیس یک تشکل دانشجوئی با نفوذ میرسد.
برای روشن شدن شیوه کار دوستان رژیم ایران در آمریکا، اول به دو تظاهراتی که "ری تکیه" در مقاله خود به آن اشاره کرده نگاه می کنیم. تجمعی که بقول وی دانشجویان سراسر کشور درآن شرکت کرده بودند، به نقل از خبرگزاری رژیم، از طلاب و دانشجویان بسیجی تشکیل شده بود:
صدها دانشجو و طلبه بسيجي در برابر نيروگاه اتمي بوشهر تجمع کردند، ايرنا ۲۸ / ۰۳ / ۸۳
صدها تن از دانشجويان و طلاب بسيجي استان بوشهر روز چهارشنبه با اجتماع در اطراف نيروگاه اتمي بوشهر نسبت به سياست هاى دو گانه آمريکا و کشورهاى اروپايي اعتراض کردند. در اين اجتماع دانشجويان و طلاب بسيجي با پوشيدن کفن در حرکتي نمادين اطراف ساختمان راروگاه اتمي بوشهر حلقه زدند.
اعتراض کنندگان دراين اجتماع با سر دادن شعارهاى "مرگ بر آمريکا"، "مرگ براسرائيل"،"انرژى هسته اى حق مسلم ماست "، "اى رهبر آزاده آماده ايم آماده "، انزجار خود را از سسياست هاى دو گانه آمريکا و اروپا در برابر فعاليت هاى
هسته اى ايران و ساير کشورها اعلام کردند. اجتماع کنندگان در پايان اين تجمع ۸۰۰ نفرى با صدور بيانيه اى به کار خود پايان دادند.
جالب ترین بخش از مقاله "ری تکیه" اشاره به ابراهیم شمشیری بعنوان رهبر یک جریان دانشجوئی با نفوذ است که از طرف تحلیل گران بعنوان بارومتری برای شناخت تمایلات جامعه ایران قلمداد میشود، زیرا این دانشجویان همیشه یعنوان پیشتازان جنبش های مترقی عمل کرده اند. اکنون به اشاره، نظری به "شمشیری" و نقش پیشتاز وی در جریانات مترقی و مواضع وی بعنوان بارومتر خواسته های مردم ایران می افکنیم.
ابراهیم شمشیری در زمان نگارش مقاله "تکیه"، رئیس جامعه اسلامی دانشجویان بود که جای خود را به عبدالرسول حیدری داد. این جریان که توسط سپاه پاسداران راه اندازی شده، بدون تردید نماینده راست ترین، فاشیست ترین و خشن ترین بخش از جلادان وزارت اطلاعات و سپاه در دانشگاههاست. خوانندگان این گزارش با مراجعه به آدرس سایت این تشکل، میتوانند به "ترقی خواهی" به سبک "ری تکیه" آشنا شوند. آخرین تلاش این گروه، نقش مستقیم در سرکوب دانشجویان در جریانات اخیر پلی تکنیک است که اخبار آن روی سایت این تشکل هنوز مندرج است. به چند خبر از روی سایت این تشکل "مترقی" نگاه میکنیم:
● يكشنبه، 9 اردىبهشت، 1386به فضل پروردگار جامعه اسلامی دانشجویان همدان برگزار مي نمايد:آنفلوآنزای نیویورکی! ( با موضوع سیاست خارجی) با سخنرانی استاد حسن عباسی http://jadnews.persianblog.com/
http://www.jad-basu.blogfa.com/post-39.aspx
"دکتر حسن عباسی" رئیس "مرکز بررسی های دکترینال امنیت بدون مرز"
● «دانشجويان به هدف زدند» (کنفرانس هولوکاست)
عبدالرسول حيدري در خصوص برگزاري همايش هلوكاست در ايران گفت: علت اصلي برگزاري چنين برنامه‌اي توسط دانشجويان موضوع عدالتخواهي و حقيقت جويي اين قشر است. بنابراين براي كشف حقيقت سمينار علمي با موضوع تاريخي برگزار مي كنيم تا ببينيم آيا چنين واقعه اي رخ داده است يا نه.حيدري با اشاره به تشكيل دولت اسرائيل و ادعاي كشتار يهوديان در آلمان گفت: اين واقعه تاريخي به نظر ما حقيقت ندارد و با اين كار ريشه اصلي كشور اسرائيل زير سئوال مي‌رود.وي با تاكيد بر مخالفت كشورهايي از جمله آلمان و انگليس درخصوص برگزاري اين همايش گفت: چنين مخالفتهايي نشان مي‌دهد ما به هدف زديم كه آنها اينگونه اعتراض كرده‌اند و در اين زمينه بيشتر نيز كار خواهيم كرد و اکنون مقدمات کار در حال صورت گرفتن است. 22
البته برای خشنودی "ری تکیه" باید یادآوری نمود که این دانشجویان "مترقی"، گذشته از برگزاری کنفرانس هولوکاست، چاقوکشی در دانشگاهها و پرتاب نارنجک به سفارت خانه های غربی و ... جدیدآ مصدقی هم شده اند و بخاطر دفاع از منافع ملتی با یک تاریخ کهن، بر حق ایران در دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای پافشاری میکنند:
عبدالرسول حيدري، دبير كل جامعه اسلامي دانشجويان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاري فارس با اشاره به زورگويي‌هاي غرب در پرونده هسته اي ايران افزود: استفاده از انرژي هسته‌اي به مانند ملي شدن صنعت نفت به يك خواست ملي تبديل شده و هيچ زمزمه داخلي يا قدرت خارجي نمي‌تواند اندك تزلزلي در اين اراده بوجود آورد. 16
ادامه دارد
با اینحال آنچه مایه شگفتی و البته سوال برانگیز است مجموعه فعالیت ها و مواضع ایشان طی دوسال گذشته در مورد برنامه هسته ای رژیم ایران است که با نوشته و اظهارنظر بالا در تضادی آشکار قرار دارد. وی در مقاله ای که سال گذشته در معتبرترین رسانه های جهان منعکس گردید چنین بیان داشته است: 2
«برای حل مسئله هسته ایران نباید به تهدید نظامی یا ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت متوسل شد زیرا در حالیکه اکثریت ملت ایران با تندروهای ایران مخالف بوده و خواهان برکناری آنان هستند، با اینحال همین اکثریت عظیم مردم از برنامه هسته ای رژیم حمایت میکنند زیرا گذشته از به صرفه بودن اقتصادی آن، این برنامه هسته ای تبدیل به دلیلی برای غرور یک ملت با تاریخی پرافتخار گردیده است.... بجز یک رژیم دست نشانده توسط غرب، هیچ رژیمی با هر گرایشی در ایران جرئت متوقف کردن برنامه انرژی هسته ای ایران را ندارد.»
این مقاله را خانم عبادی مشترکآ با فردی بنام "محمد سهیمی" نوشته است. نامبرده کسی است که در فوریه امسال بهمراه "مسعود بهنود" و "فرخ نگهدار" در باره سیاست های اتمی رژیم و چشم انداز جنگ به سخنرانی در کالیفرنیا پرداخت. مسعود بهنود گزارش این جلسه را برای خبرگزاری رژیم موسوم به "انتخاب"، چنین توصیف میکند:
«بايد گفت اين جا يکی از پرشورترين جلسات بود و حساسيت زمانی باعث شده بود که ايرانیان مقيم لوس آنجلس با علاقه ای بسيار خود را به دانشگاه رسانده بودند. تشویق و ابراز علاقه شان به بعضی از سخنرانان فوق العاده بود. وقتی دکتر سهيمی تاکيد کرد که ايران را نمی شود از حقش در مورد فن آوری هسته ای محروم کرد و وقتی آقای نگهدار با تاکيد بر وزن و قدرت ايران، روابط تهران و واشنگتن را از ديدگاه سياسی مورد بحث قرار داد و زمانی که هوشنگ اميراحمدی نگرانی های خود را بابت تاثير تندروهای دو سوی اقيانوس در سرنوشت ايران بيان داشت، تشويق و تائيد نزديک به پانصد تن حاضران ديدنی بود.» (خبرگزاری انتخاب،۲۱ بهمن ماه ۱۳۸۵)
مجموعه فعالیت های خارج از کشوری خانم شیرین عبادی در دو سال گذشته، منجمله ایراد سخنرانی در کنار مسئولان درجه اول شبکه لابی رژیم ایران در خارج از کشور نیز پیامی به همین مضمون، یعنی حمایت از برنامه های هسته ای رژیم داشته است. نگران کننده ترین خصوصیت مقاله ایشان در اینجاست که اهداف لابی ضد جنگ رژیم ایران را که در گزارش قبلی به آن اشاره شد، بطور کلی و دربست مورد تآئید قرار میدهد. در این مقاله کوتاه، ایشان هم مدعی صلح آمیز بودن این پروژه میباشد و آنرا از نظر اقتصادی ضروری و مقرون به صرفه میداند و از همه مهمتر، با تکیه بر "حق مسلم ایران" این برنامه را مورد حمایت اکثریت مردم ایران نیز معرفی میکند. ضمنآ ریشه دعوا را به "برخی محافل در آمریکا" ربط داده اند که ترجمه اش همان اسرائیل و لابی آن کشور است.
"احمد شیرزاد"، نماینده سابق مجلس و یکی از رهبران اصلاح طلبان حکومتی، در سخنرانی مهمی که در اسفند ماه سال 1385 ، یعنی چند ماه پیش ایراد نمود، نکته جالبی را در مورد "مقرون به صرفه بودن برنامه اتمی ایران" و همچنین موضوع "حق مسلم" بیان داشته است. وی به دعوت انجمن اسلامي دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران، در اين دانشكده سخن مي گفت:
«من سئوالم اين است كه اين همه هزينه دادن به خاطر چيست. اصلا از ابتدا چه كسي در جريان اين مسايل و اين پروژه ها بود؟ من به شما مي گويم هيچ كدام از مجالس اول تا ششم كه ما بوديم در جريان اين پروژه ها نبودند و هيچ نوع شفافيتي وجود نداشت، آنوقت چگونه انتظار داريد در يك فرايند عقلانيت وجود داشته باشد.
وي افزود: "مجلس ششم خيلي تحقيق كرد و در نهايت به اينجا رسيديم كه در مورد پروژه هاي هسته اي ايران تنها يك گزارش تخصصي در سازمان انرژي اتمي ايران وجود دارد كه آنهم گزارش يك كارمند ليسانسيه اين سازمان است كه در اين گزارش توليد برق هسته اي توصيه مي شود، در حالي كه در تمام ادله هايي كه در اين گزارش آمده، دستكاري شده است.» 3
غرض از انتشار بخش کنونی از این گزارش تحقیقی، بحث در باره نظرات خانم عبادی یا یافتن مواضع نادرست و ضد و نقیض در فعالیت های ایشان نیست. هدف اصلی از نگارش این مقاله، بررسی شبکه لابی رژیم ایران در خارج از کشور برای پیشبرد سیاست های خود بمنظور دستیابی به "سلاح هسته ای" است. در حقیقت، مسئله اساسی در پروژه هسته ای رژیم و ریشه نزاع بین ایران و جامعه بین المللی نیز همین ماهیت برنامه های رژیم است. بنابراین، قبل از آنکه به گفته خانم شیرین عبادی، از خواست و نیات مردم ایران صحبت شود، باید مقاصد واقعی رژیم از برنامه هسته ای را روشن کرد و سپس نظر مردم را جویا شد. آیا آنطور که برخی و منجمله خود ایشان ادعا میکنند، این برنامه ها برای تأمین برق و دیگر مایحتاج مردم و مملکت یا نیازهای صلح آمیز رژیم است یا اینکه قصد اصلی حاکمان ایران دستیابی به "بمب اتمی" است که بخاطر آن مال و هستی مملکت را به حراج گذاشته اند.
ضرورت پاسخ به این سوال نیز دراینجاست که اگر رژیم ایران بدنبال سلاح هسته ای باشد، طبیعتا اثرات درازمدت و اجتناب ناپذبر آن بر آینده کشوربطور اساسی با پروژه صلح آمیز هسته ای متفاوت خواهد بود. بعنوان مثال، بسیار محتمل است که داشتن سلاح اتمی، عمر حاکمیت این رژیم را اضافه کند. پر واضح است که دراین حالت، بسیاری از مردم ایران، عطای این "افتخار تاریخی" را به لقای آن ببخشند.
ضمن اینکه به ادعای بسیاری از صاحبنظران، دستیابی به سلاح هسته ای، رژیم ایران را در ادامه نقض حقوق بشر گستاخ تر نموده و روند پایمال کردن آزادی های حداقل اجتماعی شدت بیشتری خواهد یافت. از همین رو، بسیاری از آگاهان سیاسی، جلوگیری از اتمی شدن رژیم ایران را در راستای مبارزات حقوق بشری میدانند.
برخی کارشناسان نیز بر این باورند که با دستیابی ایران به سلاح اتمی، منطقه خاورمیانه وارد مسابقه تسلیحاتی در مدار بالاتری خواهد شد که دود آن قبل از همه به چشم مردم ایران میرود. چنین چشم اندازی آنهم در حوزه نفت خیز خلیج فارس و مهمترین کانون انرژی جهان یعنی منطقه خاورمیانه، طبیعتا مورد استقبال کشورهای بزرگ غربی نبوده و اگر برای جلوگیری از آن و مهار ماجراجویی اتمی رژیم، راه حل نظامی بعنوان آخرین حربه را بکار گیرند، قدر مسلم مردم ایران اولین قربانیان آن خواهند بود.
بنابراین در صورتیکه رژیم ایران قصد دستیابی به سلاح هسته ای داشته باشد که قرائن نیز دال بر همین فرضیه است، طبیعتا نمی توان جانب رژیم را گرفت و بایستی بخاطر آینده خطرناکی که در انتظار مردم ایران است به مقابله یا حداقل افشای این ماجراجویی خطرناک پرداخت. البته یکنوع برخورد نیز ایفای نقش مشاور کلاهبردار و دادن روحیه به رژیم است که نمونه واضح آنرا میتوان در مصاحبه اخیر "مسعود بهنود" مشاهده نمود:
«سایت خبری انتخاب: به نظر می رسد تنش هسته ای ایران به شورای امنیت واگذار می شود، روند این داستان را چگونه ارزیابی می کنید
مسعود بهنود: به نظرم می رسد یکی از راه حل های موجود اینست که ایران در حالی که نمایش مصلحت اندیشی ، میانه روی می دهد و از ضرایب ارتفاع شعارهایش کم می کند و افکاری مثل جناب احمدی نژاد را که برای حل مسئله داخلی با پرونده خطرناکی مثل پرونده هسته ای بازی می کنند را به گونه ی کنترل می کند، همزمان با موارد فوق، خویش را نیز آماده کند برای اینکه تصمیم بر علیه ایران هرچه دیرتر در مجمع عمومی جهانی گرفته شود. تا هرچه ممکن است دیرتر این اتفاق حادث شود.
بنابراین جمهوری اسلامی باید سعی کند که در این مرحله این قضیه شامل مرور زمان شود، بلکه شرایط جهانی در این فاصله، مانند باخت جمهوری خواه ها در انتخابات میان دوره ای، باخت دولت کارگری انگلیس در صحنه ی داخلی،فشار برای مذاکره با ایران به دلیل مناقشات عراق و هزاران حادثه ی نیآمده ی دیگر که نمی توان آن را پیش بینی کرد بتواند کمکی به حل این موضوع کند، دنیا دنیای ثابت و بقولی فیکس نیست.دنیا، دنیایی است که هنوز بعضی از دیوانگان مانند قذافی ، یونگ ایل و... در آن زندگی می کنند، بنابراین هرآن ممکن است که در این دنیا حادثه ای بوجود آید که باعث کنار زدن پرونده ی هسته ای ایران از میز مربوطه شود، هیجان آن را تقلیل دهد و امکان دهد که ایران با سیاست ورزی بهتری حداقل خطای سال پیش خود را را بپوشاند.» 18
اگر امیال افسارگسیخته رژیم ایران در جهت دستیابی به سلاح هسته ای را نه یک فرض قطعی که فقط محتمل در نظر بگیرم، با چنین چشم اندازی که برای ملت ایران بجز نکبت و بدبختی بیشتر چیزی در بر نخواهد داشت، دراینصورت آیا بازهم میتوان مانند خانم عبادی با فراغ بال در سخنرانی های مختلف به جهانیان تضمین داد که ایران قبل از دستیابی به "بمب"، صاحب یک حکومت دموکراتیک خواهد شد و جای هیچ نگرانی برای دنیای غرب و برای مردم ایران وجود ندارد:
«بر اساس آخرین برآوردهای اطلاعاتی آمریکا، 6 تا 10 سال به دستیابی ایران به بمب اتمی مانده است. به بیان دیگر، چیزی بنام بحران بر سر برنامه هسته ایران اصولا وجود خارجی نداشته و ساخته و پرداخته برخی از گروههای صاحب منفعت در آمریکاست. باندازه کافی در ایران فرصت هست تا قبل از دستیابی به بمب، رژیمی دموکراتیک بر سر کار بیاید.» (همان مقاله)
با مقایسه ای که ایشان بین دوران خاتمی و دوره کنونی میکند، منظور ایشان از "رژیم دموکراتیک" که همان "اصلاح طلبان" حکومتی است بیشتر روشن میشود. ایشان به تفصیل در باره شفافیت برنامه های هسته ای ایران در دوران خاتمی بحث نموده و نتیجه میگیرد که با بازگشت نامبردگان به حکومت، جای هیچ نگرانی وجود نخواهد داشت. در مصاحبه ای که ایشان در سوم ماه می 2006 با رادیوی سراسری آمریکا بنام NPR نیز داشت، همین موضوع را بروشنی تکرار نمود.
معلوم نیست منظور ایشان از "شفافیت" در دوران خاتمی چیست. همانطور که اسناد علنی سازمان بین المللی انرژی اتمی بخوبی نشان میدهد، برنامه هسته ای ایران تا اگوست 2002 غیر شفاف و کاملا مخفی بود. دعوای جامعه بین المللی با رژیم ایران نیز از همین تاریخ شروع شد و ربط دادن آن با سال 2003 یا ظاهر شدن علایم شکست خاتمی قابل توضیح نمی باشد. ضمن اینکه دولت ایران اخیرا با ارسال نامه ای به مقامات آژانس بین المللی اتمی، دلائلی برای این مخفی کاری عرضه کرده است. بنابراین اصرار خانم عبادی بر شفافیت دوران خاتمی و اطمینان بخشی به دنیای غرب، معقول بنظر نمی رسد.
(لطفآ به لینک های 6، 7 و 8 مراجعه شود)
از طرف دیگر، برای اکثر کسانی که مسائل هسته ای ایران را دنبال میکنند بخوبی واضح است که این برنامه تحت نظر "رهبر نظام" و "سپاه پاسداران" قراد دارد و در بهترین حالت، "اصلاح طلبان" فقط مجریان سیاست های باند خامنه ای خواهند بود. "عباس عبدی"، این نکته را بخوبی توضیح داده است: (مقاله چگونه میتوان مانع جنگ شد، 24 بهمن 85، سایت امروز)
«برخي از اصلاح‌طلبان بازگشت به سياست‌هاي پيشين هسته‌اي (دولت قبلي) را توصيه مي‌كند، گويي كه دولت قبلي در اين سياست استقلال رأي داشت، كه اگر چنين است، چرا در عرصه داخلي چنين استقلال رأيي را از خود نشان نمي‌داد. به علاوه دولت پيشين همواره مدعي بود كه در سياست هسته‌اي پيرو رهبري نظام است، و طبيعي است كه رهبري نظام نيز كماكان چنين نقشي را عهده‌دار است و دولت جديد حتي بيش از قبلي‌ها بر اين پيروي اصرار دارند. بنابراين چنين گزاره‌اي بيش از آن كه حل مسأله باشد، نوعي شعار براي كسب وجاهت سياسي است. و اگر دولت قبلي هم بود دير يا زود با همين سرنوشت مواجه بود، مگر آنكه مي‌خواست خارج از چارچوب سياست‌هاي كلي نظام و رهبري عمل كند.»
نکته دیگری که در مقاله خانم شیرین عبادی به چشم میخورد، تکرار ادعاهای لابی رژیم در خارج از کشور است که اصولا ریشه دعوای بین ایران و غرب را نه در مخفی کاریهای رژیم ایران و سیاست های پیشین آن در صدور تروریسم و بحران، بلکه ناشی از توطئه های محافل ذینفع در غرب میدانند. "فواد صادقی"، نویسنده سایت بازتاب، این دیدگاه را بازگوکننده نظرات رژیم ایران میداند. وی در مقاله ای که به مقایسه بین سیاست های "حسن روحانی" با "احمدی نژآد" پرداخته است اینطور میگوید:
«گروه مدافع اين ديدگاه كه بيشتر روايت‌كننده تفسير رسمي نظام از پرونده هسته‌اي است، عامل وضعيت فعلي پرونده هسته‌اي را در خارج از كشور مي‌داند. از اين منظر، علت اصلي طرح و بحراني شدن پرونده هسته‌اي ايران، نه عملكرد ديپلماسي ما، بلكه خصومت آمريكا و اسرائيل با نظام است.» (بازتاب، 27 دیماه 1385)
در پایان مقاله نیز خانم عبادی به تکرار تهدید های رژیم می پردازد که اگر پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت برود، دست به اقدامات خطرناکی خواهد زد. از اینرو به دنیای غرب توصیه میکند که از ارجاع پرونده ایران به این شورا پرهیز نماید:
«ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت و اعمال تحریم علیه ایران باعث این میشود که تندروان ایران از معاهده NPT و پروتکل الحاقی خارج شوند. آیا جهان برای زیست با چنین چشم انداز وحشت انگیزی آمادگی دارد؟»
در باره این "چشم انداز وحشتناک"، مصطفی تاجزاده از سخنگویان دولت خاتمی در مناظره ای که با الیاس نادران از سپاه پاسداران رژیم داشت، چنین میگوید:
مگر شعار نمي‌دادند نه سازش، نه تسليم، خروج از ان‌پي‌تي. پس كو؟ الان كه همه مملكت در دست شماست، چرا آن ادعاها را عملي نمي‌كنيد؟ مگر نگفتيد در صورتي كه شوراي امنيت قطعنامه عليه ما صادر كند، از ان‌پي‌تي خارج مي‌شويم. چرا خارج نشديد؟ نه تنها از ان‌پي‌تي خارج نشديد، بلكه مفاد پروتكل را كه هنوز ايران امضا نكرده است، بيش از دوره اصلاح‌طلبان رعايت مي‌كنيد. تعداد و سطح مقامات و كارشناساني كه در يكسال‌و نيم اخير مورد سوال قرار گرفته‌اند، بازرسان آژانس در دوره آقاي خاتمي آنها را مورد پرسش قرار نداده بودند. روشن است كه چون اين بازرسي‌ها و بعضا بازجويي‌ها علني انجام نمي‌شود و مطبوعات نيز مجاز نيستند به بحث در اين زمينه بپردازند، كسي در اين مورد چيزي نمي‌گويد. ولي فكر مي‌كنند پنهان است. در آينده همه چيز معلوم خواهد شد." 5
بمب یا برق
سعید لیلاز، کارشناس اقتصادی وابسته به رژیم، موضعگیری جالبی در مورد پیشرفت های اتمی حکومت داشته است که به طولانی بودن بیست و چند ساله آن اشاره میکند. "لیلاز" بمناسبت شوی تبلیغاتی رژیم تحت عنوان "جشن هسته ای"، از باند احمدی نژاد گله کرده است که چرا افتخار دستیابی به چنین دستاورد بزرگ ملی و تاریخی را فقط به حساب خود گذاشته و دیگران مثل خاتمی و رفسنجانی را فراموش کرده اند: 4
«اگر اين پروژه بزرگ ملى امروز به بهره بردارى مىرسد و توفيق درو كردن محصول سياسى آن نصيب دولت جديد شده است، نقطه آغازين آن به ۱۸سال قبل و زمانى برمىگردد كه دولتهاى اين ۱۸سال بعضاً براى تامين نان مردم گرفتار مىشدند، اما اولويت ادامه اين طرح در نهايت مظلوميت و سكون را لحظهاى كنار نگذاشتند. اگر سهم دولت كنونى بريدن روبان اين طرح غرورآفرين است، اين نخستين بار سيدمحمد خاتمى بود كه در اسفند سال ۱۳۸۱ طرح غنىسازى سوخت هستهاى و دستاوردهاى آن را علنى كرد. به بار نشستن ميوههاى اين درخت در دولت نهم، ريشه در اعماق خاكى دارد كه در دولت ميرحسين موسوى به رياست جمهورى مقام معظم رهبرى كاشته شد و در بحرانىترين روزهاى تاريخ انقلاب، دولت اكبر هاشمىرفسنجانى لحظهاى از توجه به آن غفلت نورزيد.»
سماجت بی سابقه رژیم در دنبال کردن این پروژه به قیمت زدن از نان و آب مردم و هزینه گزاف سیاسی، اقتصادی و نظامی که حاضر است برای حفظ آن پرداخت کند، خود بخوبی گویای ماهیت این پروژه است. با اینحال برای روشن شدن هدف اصلی رژیم، به چند نکته اشاره میکنیم. مهمترین فاکتی که ماهیت کاملا نظامی این برنامه را روشن میکند، سخنانی است که بین دو تن از مقامات رژیم یعنی مصطفی تاجزاده و الیاس نادران در حین مناظره ای در آذر ماه سال گذشته در دانشگاه گرگان رد و بدل شده است. "الیاس نادران" نماینده دو دوره مجلس و از بالاترین مسئولان سپاه در دوران حیات رژیم بوده است. نقش "تاج زاده" در داشتن مسئولیت های مهم در طول سه ده از حیات رژیم نیز بر همگان روشن است. در طی این مناظره، هردو شرکت کننده به آشکارترین شکل ممکن به ماهیت "نظامی" برنامه هسته ای ایران اشاره کرده اند. در بخشی از این مناظره این اظهارات رد و بدل شده اند: 5
الیاس نادران: ... ولي در مجموع فناوري‌هاي جديد، يكي از مهم‌ترين آنها فناوري هسته‌اي است چه از لحاظ ايجاد انرژي و چه از لحاظ آرايش قدرت كه در آينده به‌طور حتم يكي از پايه‌هاي قدرت ما خواهد بود
بنابراين انرژي هسته‌اي از ديدگاه‌هاي متفاوت براي كشور مهم است و ضرورت دارد، يعني از ديدگاه‌هاي اجتماعي، سياسي و يا نوع توازن قدرت كه در منطقه يا فراتر از آن ايجاد خواهد كرد..... اگر ما روزي بتوانيم نيروگاه بوشهر را به اتمام برسانيم اين نقطه، نقطه قوت ما در خليج‌فارس خواهد بود و احدي جرات جسارت به ما را نخواهد داشت.
بحث ما هم در مورد غني‌سازي و تكميل چرخه سوخت است وگرنه بوشهر چيزي ندارد كه بر سر آن دعوا كنيم. هدف ما توليد سوخت هسته‌اي است.
تاج زاده: اين چه حرفي است كه آنچه دست بالا را در توازن قوا در منطقه به ما مي‌دهد، غني‌سازي اورانيوم است. ديگران مي‌توانند از اين سخن برداشت كنند كه منظور گوينده صنايع صلح‌آميز هسته‌اي نيست. بلكه مقاصد ديگري در نظر دارند كه مي‌تواند توازن قوا را در منطقه به سود ايران تغيير دهد. اين سخنان تحريك آميز كه فقط انتظارات جامعه را افزايش مي‌دهد، زیان زيادي خواهد داشت.
الیاس نادران: (اشاره به سند برنامه چهارم که قبلا توسط اصلاح طلبان منتشر شده بود) من جمله‌اي را (از این سند) مي‌خوانم: «اگرچه ايران توانسته به دست آوردهاي نظامي، تهاجمي، موشكي، هسته‌اي دست يابد ولي به دليل حضور آمريكا...»
(در اینجا نادران رو به تاج زاده کرده و از وی می پرسد) آیا اين اعتراف به داشتن بمب اتمي در سند رسمي دولت اصلاحات خيانت هست يا نيست؟ به علاوه چه كسي چراغ سبز نشان داد كه ما چه كار مي‌كنيم؟ 5
گذشته از اعترافات صریح "تاج زاده" و "الیاس نادران"، دلائل دیگری نیز دال بر نظامی بودن برنامه هسته ای ایران و تلاش رژیم برای دستیابی به یکنوع بیمه عمر وجود دارند. بجز وابستگاه به لابی رژیم، اکثریت قریب به اتفاق تحلیل گران مسائل ایران، با تکیه بر عملکرد کلی رژیم در طول سه دهه گذشته که طی آن به تاراج و حراج هست و نیست مملکت پرداخته است، این سماجت را فقط برای دسترسی به "سلاح هسته ای" میدانند.
در این قسمت از گزارش، برای بستن موقت این بحث، به استدلالات برخی از سیاستمداران مورد اعتماد و یکی از همفکران طیف خانم شیرین عبادی نگاه میکنیم. یکی از جالبترین تحلیل هائی که در این زمینه نگاشته شده، مقاله کوتاهی از دکتر ابراهیم یزدی است که چند ماه پیش خطاب به خامنه ای نوشته است. ایشان در پاسخ به این استدلال که ذخائر نفت ایران رو به پایان است و از همین رو باید به فکر انرژی جایگزین بود، به پوشالی بودن این استدلال و دروغ بزرگ رژیم اشاره کرده است.: (سایت میزان، 5 اسفند 1385)
پایان ذخائر نفت و گاز و انرژی هسته ای ایران
1- مقام محترم رهبری در اجتماع مردم آذربایجان شرقی اظهار داشتند که : « ذخایر نفت و گاز تا ابد باقی نمی ماند و اگر ملتی به فکر تولید انرژی آینده خود نباشد ، باید محتاج و وابسته قدرتهای سلطه گر باشد.»(ایسنا/اعتماد 29/11/85)
2- این که ذخایر طبیعی ازجمله نفت و گاز ، که به طور دایم مورد بهره برداری قرار دارند تا ابد باقی نمی مانند و روزی به اتمام می رسند ،سخن درست و برحقی است و اینکه هر ملتی باید به فکر وضعیت کشور خود بعد از اتمام نفت و گاز باشد ، آن هم درست و بجاست اما این تنها سرنوشت دخایر نفت و گاز نیست ، معادن اورانیوم کشف شده و حجم برآورده شده آن نیز ، اگر قرار باشد مورد بهره برداری قرار گیرد تا ابد باقي نخواهد بود و روزی به پایان می رسد .کارشناسان این گونه امور با توجه به حجم ذخایر اورانیوم کشف شده در ایران و میزان برداشت و استفاده از آن برای تامین سوخت نیروگاه هسته ای بوشهر –اگر روزی طلسم ها شکسته شود و این نیروگاه بکار افتد، زمان پایان یافتن احتمالی این ذخایر را نیز تعیین کرده اند.
3- پایان یافتن ذخایر نفت و گاز - یا سوخت فسیلی - برای هر کشوری معنا و مفهوم و پیامد ویژه ای دارد که با وضعیت اقتصادی – صنعتی همان کشور رابطه مستقیم دارد . به عنوان مثال –ژاپن یک کشور صنعتی پیشرفته در جهان است که به سوخت فسیلی نیاز شدیدی دارد . اما فاقد منابع زیر زمینی نفت و گاز است .بنابراین وابسته به واردات آن از کشورهای دیگر نظیر ایران است .در صورتی که به هر دلیلی از جمله تحریم فروش نفت ایران یا اتمام ذخایر ایران یا سایر کشورهای نفت خیز ، ژاپن نتواند سوخت مورد نیاز صنایع خود را تامین کند ، بی تردید با مشکلات فراوان روبرو خواهد شد . بنابراین پیش بینی چنین وضعیتی و پیش گیری از پیامدهای آن ، برای کشوری مثل ژاپن ، یعنی سرمایه گذاری برای تولید سایر انواع انرژی ها از جمله انرژی هسته ای می باشد . اما برای کشوری مثل ایران ، که هشتاد درصد بودجه کل کشور از درآمد نفت تامین می شود ، قطع این درآمد خواه به دليل پایان گرفتن ذخایر نفت و گاز باشد یا به دنبال تحریم صادرات آن ، برنامه ریزی برای توليد انرژی هسته ای دردی را دوا نمی کند .انرژی هسته ای در کشوری مثل ایران هم می تواند جایگزین سایر انواع انرژی از جمله نفت و گاز شود ،اما با انرژی هسته ای نمی توان پیامدهای قطع درآمد نفت را جبران کرد . برای جلوگیری از پیامدهای قطع درآمد نفت و توقف و اخلال در اقتصاد کشور ، قبل از آن که برای انرژی هسته ای سرمایه گذاری و برنامه ریزی شود اقدام مهمتر و حياتي تراز آن ، برنامه ریزی برای کاهش وابستگی اقتصاد کشور به درآمد نفت است . در حالی که پایان یافتن ذخایر نفت و گاز یک واقعیت است ، اما پاسخ و واکنش درست ایران ، سرمایه گذاری در انرژی هسته ای ولو در دراز مدت نمی باشد .
.
استدلال ابراهیم یزدی این است که پایان ذخائر نفتی عواقب منفی زیادی برای ایران خواهد داشت که تنها یکی از آنها مسئله انرژی یا برق است. اگر رژیم واقعا بفکر چاره جوئی در مورد این عواقب است چرا هیچ اثری از این نگرانی را در جاهای دیگر از اقتصاد ایران مشاهده نمی کنیم. بقول عوام، چرا از میان 124 هزار پیامبر، فقط سراغ "جرجیس" رفته اند.
در این زمینه باید به موضوع چاههای نفت نیز اشاره نمود که بر طبق بسیاری از گزارشات مندرج در نشریات نفتی و علمی جهان، رژیم ایران با خودداری از حداقل سرمایه گذاری لازم برای این سرمایه ملی و طبیعی، در حال نابودی آن است. موضوع بنزین نیز که دیگر بحث روزانه اکثر مطبوعات ایران است. رژیمی که سالانه 6 میلیارد دلار یعنی برابر با نیمی از بودجه عمرانی خود را صرف وارادات بنزین میکند و هنوز اقدام به تاسیس پالایشگاههای ضروری برای این ابتدائی ترین نیاز اقتصادی مملکت نمی کند، آیا واقعا بدنبال حل مشکل انرژی کشور است؟ 19
در اینجا چند نقل قول از برخی شخصیت های داخل کشور و مورد اعتماد خانم عبادی ذکر میکنیم. مصطفی تاج زاده، از اعضای ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و حزب مشارکت در خلال همان مناظره ای که با الیاس نادران داشت، به استدلال آن دسته از افراد که دغدغه رژیم را دستیابی به تکنولوژی صلح آمیز هسته ای و یا حل مشکل انرژی کشور میدانند چنین میگوید:
تاج زاده:... آقاي احمدي‌نژاد است كه گفت اروپايي‌ها به ما پيغام دادند شما 24 ساعت فعاليتهاي سانتريفيوژها را به حالت تعليق درآوريد، ما پرونده شما را از شوراي امنيت خارج مي‌كنيم. وي اعلام كرد ايران اين پيشنهاد را نپذيرفت. همين مساله به تنهايي نشان مي‌دهد نگراني حضرات نه پيشرفت علمي و تكنولوژيك كشور است و نه حتي به راه افتادن نيروگاه‌هاي هسته‌اي.
مهم‌ترين تأسيسات اتمي ما در بوشهر است كه به گفته آقاي نادران، اگر تكميل شود، فوايد زيادي براي كشور خواهد داشت. پرسش من اين است كه از چه سالي براي ساخت نيروگاه بوشهر اقدام شده و چه كساني آن را ساخته‌اند؟ آيا دانشمندان ايراني آن را ساخته‌اند يا ساخت اين نيروگاه قبل از انقلاب به دست خارجي‌ها (آلماني‌ها) شروع شده و اكنون روس‌ها مسووليت تكميل آن را به عهده گرفته‌اند؟ اگر جهان با داشتن تأسيسات هسته‌اي ايران مخالف بود، بوشهر را كامل نمي‌كردند. به علاوه پيشنهاد اتحاديه اروپا اين بود كه چند نيروگاه ديگر هسته‌اي نيز براي ايران بسازند، به شرط آنكه دولت ما چرخه سوخت يا غني‌سازي اورانيوم را رها كند. پس نگوييد دنيا با پيشرفت‌هاي علمي و فني ما مخالف است. نه! جامعه جهاني پذيرفته است ايران نيروگاه هسته‌اي داشته باشد.
در قطعنامه‌هاي شوراي امنيت، بر حق ايران در زمينه داشتن نيروگاه‌هاي هسته‌اي تاكيد و تصريح شده، اما با غني‌سازي اورانيوم كه آن را مقدمه تهيه سلاح هسته‌اي مي‌دانند، مخالفت شده است. پس برخلاف آنچه آقاي نادران مي‌گويند، آژانس اتمي يا شوراي امنيت از ما نخواسته‌اند كليه فعاليتهاي هسته‌اي خود را تعطيل كنيم بلكه صرفا با غني‌سازي اورانيوم در داخل خاك ايران آن هم به دليل پنهان‌كاري اوليه و مواضع راديكال در سياست خارجي ما مخالف‌اند.
آقاي نادران بايد روشن كنند كه چرا غني‌سازي اورانيوم را معادل صنايع و دانش هسته‌اي مي‌گيرند؟ آيا كشورهايي كه اورانيوم را در خاك خود غني‌سازي نمي‌كنند، فاقد صنايع و دانش پيشرفته هسته‌اي‌اند؟ آيا كشورهاي زيادي سراغ نداريم كه صنايع پيشرفته هسته‌اي دارند، اما اورانيوم را در داخل خاك خود غني نمي‌كنند
مساله ديگر كه در سخنان آقاي نادران برجسته بود، اين است كه بوشهر به تنهايي براي كشور فاقد اهميت است و تاكيد اصلي بر سايت نطنز كردند. UCF اصفهان از نظر قدرتهاي بزرگ اهميت چنداني در زمينه توليد سلاح هسته‌اي ندارد بنابراين آنان نيز عمدتا درباره نطنز حساس‌اند. سؤال من اين است چرا بوشهر كه چهاردهه مورد توجه مقامات بوده، از اهميت افتاده است؟ مگر ما صنايع صلح آميز هسته‌اي نمي‌خواهيم؟
الیاس نادران: بله، بحث ما هم در مورد غني‌سازي و تكميل چرخه سوخت است وگرنه بوشهر چيزي ندارد كه بر سر آن دعوا كنيم. هدف ما توليد سوخت هسته‌اي است. 5
عباس عبدی نیز در مورد مقاصد صلح آمیز رژیم و یا به صرفه بودن این برنامه ها از نظر اقتصادی چنین میگوید:
«غني سازي در داخل کشور با چه هدفي انجام مي شود؟ ممکن است گفته شود براي نيروگاه بوشهر يا نيروگاه هاي ديگر نياز به سوخت داريم و به صرفه است که خودمان سوخت را توليد کنيم. قطعاً اين استدلال پذيرفتني نيست. زيرا براي يک نيروگاهي که سه دهه از شروع ساخت آن مي گذرد و هنوز هم راه اندازي نشده و برق زيادي هم توليد نمي کند (در مقايسه با مصرف ايران و نيروگاه هاي آبي و بخاري بزرگ کشور) و از اساس هم برق آن مقرون به صرفه نيست، چگونه مي توان سوخت مقرون به صرفه توليد کرد؟ در حالي که سرمايه گذاري هاي نظنز، اراک و اصفهان بسيار بسيار بيشتر از بوشهر است و اين مساله بر کسي پوشيده نيست.
بنابراين غني سازي اورانيوم مطلقاً نمي تواند به دليل صرفه اقتصادي باشد. چرا که قيمت تمام شده توليد آن در داخل با قيمت بازار آن تفاوت بسياري دارد. اگر غني سازي با هدف مذکور نيست، پس هر نوع غني سازي در داخل هر کشوري بايد يا با هدف اطمينان از تأمين سوخت نيروگاه، يا اهداف نظامي يا دست يابي به تکنولوژي صورت گيرد تا نامقرون بودن صرفه اقتصادي آن را توجيه کند». 21
عباس عبدی در مصاحبه دیگری نیز چنین میگوید:
سوال: ايران مي‌گويد كه ما در دستيابي به فناوري هسته‌اي به دنبال مصارف صلح‌آميز و به عنوان مثال توليد برق هستيم ولي غربي‌ها مي‌خواهند ايران را از چنين حقي محروم كنند.عباس عبدی ... به راحتي نمي‌توان در حقوق بين‌الملل هر ادعايي را مطرح كرد. از نظر غربي‌ها ادعاهاي ايران غيرمنطقي است. آنها مي‌گويند كه شما يك نيروگاه هزار مگاواتي در بوشهر داريم كه فاز اول آن تازه مي‌خواهد پس از سه دهه راه بيفتد. از نظر اقتصادي هزينه برق توليد اين نيروگاه چندين برابر هزينه توليد برق در يك نيروگاه آبي يا حرارتي است. به علاوه منطق اقتصادي اجازه نمي‌دهد كه براي يك نيروگاه يك هزار واتي كه حتي پس از سال‌ها دو برابر هم بشود، راكتور آب سنگين، UCF اصفهان و غني‌سازي نطنز طراحي و اجرا شود، حتي اگر تمام اين اقدامات در چارچوب آژانس هسته‌اي باشد، آنان خواهند گفت كه مجموعه اين كارها اقتصادي نيست فقط با هدف توليد سلاح هسته‌اي طراحي شده است. ما نمي‌توانيم با اين اقدامات خود ديگران را مجاب يا اعتمادسازي كنيم. 17
پروژه تبلیغاتی "حق مسلم مردم ایران"
آنطور که از مقاله خانم عبادی و محمد سهیمی پیداست، پرونده هسته ای ایران امری "ملی" است که با غرور یک ملت با افتخار رابطه مستقیم دارد و سرپیچی از این "حق مسلم"، برای هر دولت ملی در ایران غیر ممکن است. مردم ایران نیز به ادعای خانم عبادی، با اکثریتی مطلق طرفدار این برنامه هستند. بنظر نگارنده، هیچ نمونه ای بهتر و گویاتر از داستان "حق مسلم" برای شناخت لابی اتمی رژیم نیست. در این قسمت از گزارش، هماهنگی نیزوهای طرفدار رژیم در جا انداختن این دروغ بزرگ و نحوه تقسیم کار بین آنان را مورد بازبینی قرار میدهیم.
این پروژه از اواسط سال 2003، یعنی بدنبال قطعنامه ژوئن آژآنس بین المللی انرژی اتمی و شروع مذاکرات ایران با سه کشور اروپائی، شروع شد. پروژه "حق مسلم" بمنظور فریب افکار عمومی جهان و فشار به دول غربی بمنظور بازکردن دست رژیم در چانه زنی درمذاکرت اتمی و خریدن وقت، کلید خورد. هدف روشن آن، همانطور که در نقل قول های خود آنان مشاهده میشود، "داشتن اهرم فشار در مذاکره با غرب و القای این مسئله است که حتی اگر مسئولان حکومتی نیز مایل به عقب نشینی باشند، مردم ایران موافق با آن نخواهند بود" یا به گفته خانم عبادی "هیچ دولتی بجز یک حکومت دست نشانده غرب، جرئت توقف این برنامه را نخواهد داشت"
از پائیز سال 2006 و ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت، شاهد دوران جدیدی از بحث در باره برنامه اتمی رژیم ایران هستیم. در این دوره با توجه به چشم انداز تاریک آن برای رژیم، جناحهای رژیم یکی پس از دیگری به میدان آمده و با ابراز نگرانی شدید از روند پرونده هسته ای، اصولا حرفهای خودشان در باره "حق مسلم و پشتیبانی ملت" را پس گرفته و چنین ادعاهائی را به خود رژیم نسبت میدهند.
اوضاع قبل از "حق مسلم"
برنامه اتمی ایران تا اگوست 2002 روالی پنهان و غیرعلنی داشت تا اینکه اطلاعاتی در باره دو سایت نطنز و اراک در اختیار مطبوعات بین المللی و افکار عمومی قرار گرفت. رژیم ایران این برنامه ها را از سازمان انرژی هسته ای مخفی نگه داشته بود. بلافاصله پس از آن، تصاویر فضائی از این دو سایت، توسط موسسات و خبرگزاریهای بین المللی منتشر گردید.6
همانطور که در گزارش 12 دسامبر 2002 "موسسه علم و امنیت بین المللی" (ISIS) بخوبی توضیح داده شده، آژانس بین المللی انرژی اتمی به سرعت وارد قضیه گردید و بلافاصله درخواست بازدید ازاین دو محل را به رژیم ایران تسلیم نمود. ایران نیز بنوبه خود به وقت کشی پرداخت تااینکه سرانجام در فوریه 2003، محمد البرادعی به ایران رفت. قبل از سفر وی به تهران، رژیم برای آماده سازی بین المللی در توجیه 18 سال مخفی کاری خود، محمد خاتمی را در 9 فوریه 2003 به تلویزیون فرستاد و وی برای اولین بار به ابعاد برنامه هسته ای ایران اعتراف نمود. 7
در 19 ژوئن 2003، آژانس بین المللی انرژی اتمی در بیانیه ای رسمی، ایران را به نقض معاهدات خود متهم نموده و از این کشور خواست تا به توضیح در مورد برنامه های مخفی خود اقدام کند.8 سرانجام در 12 سپتامبر 2003، شورای حکام آژانس بین المللی رسما در بیانیه ای تهدید آمیز از ایران خواست تا "پروتکل الحاقی" را امضا کرده و به خواسته های آژانس در زمینه پاسخگوئی به ابهاماتی که در باره برنامه اتمی ایران است پاسخ گوید. در اکتبر 2003 قرارداد سعدآباد بین ایران و نمایندگان سه کشور اروپائی امضا شد و برنامه غنی سازی نیز متوقف گردید.
داستان پیدایش "حق مسلم" را از اینجا ببعد از زبان مسئولان رژیم بازگو میکنیم. "مهدی مهدوی آزاد"، مدیر خبرگزاری "آفتاب" نزدیک به باند حسن روحانی، به بازگویی وضع رژیم در آن موقعیت حساس پرداخته و شروع پروژه "حق مسلم" را توضیح میدهد: 9
«در شهریور 82 پرونده جمهوری اسلامی ایران به صورت ناگهانی در آستانه ارجاع به شورای امنیّت سازمان ملل قرار گرفت. عدم تمکین به الزامات قطعنامه سپتامبر 2003 به معنای احراز شرایط مواد 18 و 19 اساسنامه آژانس بود که نتیجه مستقیم آن، گزارش پرونده به نیویورک است.
وضعیت افکارعمومی جامعه بین‌المللی در شهریور 82 به‌گونه‌ای بود که به‌مراتب وسعت میدان مانورهای سیاسی تهران را محدود می‌کرد. چرا که افکار عمومی جهانی تحت تأثیر تبلیغات حساب‌شده، حرفهای و دامنه‌دار رسانه‌های بین‌المللی عملاً علیه جمهوری اسلامی تحریک شده بود. یک نظرسنجی فرا ملیّتی که در آن مقطع توسط مؤسسه گالوپ در ایالات متحده و خاورمیانه انجام شد، تبیین‌کننده نوع نگاه شهروندان جامعه جهانی به ایران است. برمبنای این نظرسنجی بیش از 64 درصد مردم آمریکا و 49 درصد جامعه عرب معتقد بودند که ایران به‌دنبال بمب اتمی است! در داخل مرزهای جغرافیایی نیز افکارعمومی از وضعیت مطلوب و مناسبی برخوردار نبود. عدم انسجام در عملکرد تبلیغی رسانه‌های دولتی و برخی انتقادات مطرح شده از تریبون‌های رسمی، بدبینی و بدگمانی داخلی نسبت به رفتارهای نظام را تشدید می‌کرد. بایستی توجه داشت که افکارعمومی داخلی هنوز نسبت به ماهیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران به‌عنوان نشانه‌ای از "افتخار ملی" توجیه نشده بود. وضعیت کنونی در حقیقت ماحصل فعالیت‌های بعد از کنترل بحران و انسجام تریبون‌های رسمی نظام به شمار می‌آید.» 9
به خوانندگان این گزارش توصیه میشود آخرین پاراگراف مقاله "مهدوی آزاد" را یکبار دیگر مرور کنند. به گفته وی، افکار عمومی مردم ایران، هنوز به "افتخار ملی" یا " حق مسلم" واقف نبود و تنها پس از کنترل تریبون های رسمی نظام یعنی اعمال سانسور و راه اندازی یک کمپین وسیع برای "رنگ کردن" کشورهای غربی بود که "مردم ایران به این حق مسلم واقف شدند."
1- سانسور کامل بر رسانه های عمومی
اولین شرط لازم برای جا انداختن این پروژه، اعمال سانسور شدید بر کلیه رسانه های عمومی در مورد برنامه اتمی ایران و حتی ممانعت از ابراز هر گونه مخالفت از طرف جناحهای خود رژیم بود. در اینجا به برخی از فاکت هائی که بعضا توسط خود مقامات رژیم در این زمینه بیان شده اشاره میکنیم. اینگونه اعترافات به ایجاد سانسور، هنگامی علنی شد که اولین قطعنامه شورای امنیت صادر گردید و جناحهای رژیم از ترس عواقب وخیم آن به صحنه آمده مجبور به بازگوئی بخش کوچکی از حقایق گردیدند.
● سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران پيش از اين كوشيده است از طريق ملاقات و گفتگو و يا مكاتبه به همراه جمعي از احزاب اصلاح‌طلب و شخصيت‌هاي دلسوز كشور، ديدگاه‌ها، مواضع و پيشنهادهاي خود را به اطلاع مقامات عالي‌رتبه كشور برساند. اما اكنون با توجه به اينكه تلاش‌ها و اقدامات مذكور به نتيجه‌اي نينجاميده است و از يك‌سو سياست‌هاي تبليغاتي حاكم مبني بر جلوگيري از طرح ديدگاه‌هاي مخالف با ديپلماسي هسته‌اي جاري به بهانه جلوگيري از سوءاستفاده دشمن، مانع از اطلاع و آگاهي از ابعاد مختلف ماجرا و نتايج و آثار سياست‌هاي جاري شده است و از سويي ديگر ادامه اين روند مي‌تواند مصالح ملي و منافع حياتي كشور را با چالش‌هاي سخت روبرو كند، بر آن شد تا مواضع و ديدگاه‌هاي خود را در اين خصوص مشروحاً به اطلاع شما ملت شريف برساند، هرچند كه اين اقدام، سبب تكرار اتهاماتي نظير استحاله، مرعوب‌شدن و ... شده و دشمني‌هاي بيشتري را عليه فرزندان شما برانگيزد. (سایت امروز، 30 بهمن 13585)
● جبهه مشاركت ايران اسلامي از ابتداي شكل‌گيري پرونده هسته‌اي در آژانس بين‌المللي انرژي اتمي تا كنون در مقاطع مختلف و متناسب با روند تحولات و نقاط عطف موضوع به ارائه تحليل و ديدگاه‌هاي خود پيرامون آن پرداخته است. هر چند تلاش ما بر اين بوده تا با دامن زدن به بحث و گشودن زواياي بيشتر موضوع به نظام تصميم‌گيري كشور و مسؤولان مرتبط در اين باره ياري رسانيم و در چتر منافع ملي و حفظ نظام حركت نمائيم، اما متأسفانه پس از روي كار آمدن دولت نهم و مسؤولان جديد در مديريت پرونده هسته‌اي كه سياست‌هاي گذشته را رها و راه تازه‌اي را در پيش گرفتند، تنگ نظري و نفي نسنجيده هر نظر متفاوت در تصميم گيري رواج يافت. به گونه‌اي كه نه تنها گوش شنوايي براي شنيدن نبود، بلكه حتي مانع از انتشار آخرين بيانيه جبهه مشاركت درباره اين موضوع در آغازين روزهاي سال جاري شدند.
ما اين نظر را كه يكصدايي و يكدستي در مديريت پرونده هسته‌اي تأمين كننده منافع ملي خواهد بود، كه بر اساس آن اعمال نوعي سانسور در عرصه عمومي تجويز و از ارائه هرگونه نقد و بحثي در اين باره جلوگيري شود نادرست و خطا دانسته و آنرا بر ضد منافع ملي ارزيابي مي‌نمائيم. (سایت امروز، 16 دیماه 1385)
● احمد شيرزاد: اين روند اكنون به جايي رسيده است كه اساسا امروز هركارشناسي مي خواهد گزارشي بنويسد و بحثي بكند ناچارا به شعار انرژي هسته اي حق مسلم ماست مي رسد. چرا؟ چون در نهايت در اين مسير به نهادهاي امنيتي مي رسيم و كسي نمي تواند حرفي بزند. (سایت میزان، 10 اسفند 1385) 3
● محمدرضا خاتمي در گفت وگو با خبرنگار "ايلنا"، با بيان اينكه جبهه مشاركت تنها حزبي است كه در مورد پرونده هسته‌اي ايران فعال عمل كرده است، افزود: ما دو مسير را پيش رو داشتيم؛ اول اينكه با افكار عمومي صحبت كنيم و نگرانيهايمان را به جامعه منتقل كنيم، كارهاي مختلفي نيز در اين زمينه انجام شد از جمله بيانيه هسته‌اي مشاركت كه در اسفندماه سال گذشته منتشر اما با بايكوت خبري مواجه شد.وي تصريح كرد: بعد از آن به طور رسمي به ما اخطار كردند كه در صورتي كه موضعگيري علني درباره پرونده هسته‌اي داشته باشيم، با حزب برخورد خواهد شد، بنابراين تنها راهي كه براي ما باقي ماند اين بود كه به رايزنيهايمان ادامه دهيم و نگرانيها و راه حلهايي را كه به نظرمان ميرسد، منتقل كنيم. (امروز، 24.2.85)
● ابراهیم یزدی با بیان اینکه «شهروندان عادی که به این مسائل اشراف دارند دستشان از همه جا کوتاه است، روزنامه‌ها سخنان آنان را نمی‌توانند منعکس کنند، احزاب و گروههای سیاسی تحت فشارند که در مورد مسائل هسته‌ای نظری را ابراز نکنند که مغایر با مواضع رسمی دولت باشد»، یادآور شد: اما هاشمی و خاتمی از این محدودیت‌ها فارغ هستند و در جایگاه‌هایی قرار دارند که میتوانند و باید از این تندروی‌های بی‌منطق جلوگیری کنند.
وی بر این اساس ادامه داد: ملت ایران ظاهرا نامحرم است و برخی نگرانند که مبادا مردم از مسائل مطلع شوند یا بر این باورند که ممکن است گروههای سیاسی مطالبی را در بیانیه‌های خود اعلام کنند که مغایر با سیاست‌های دولت و در نتیجه به تعبیر آنان موجب تضعیف موقعیت دولت در صحنه بین‌المللی شود. (آفتاب، 2 بهمن 85)
● سيد مصطفي تاجزاده: متأسفانه بحث در ابعاد پرونده هسته‌اي كه مي‌تواند زندگي حال و آينده تك‌تك ايراني‌ها را تحت تاثير قرار دهد و حتي استقلال و يكپارچگي سرزمين ايران را آسيب‌پذير كند، به دليل تصميم غلط شوراي عالي امنيت ملي، در رسانه‌هاي عمومي ممنوع شده است. يعني با مهم‌ترين مساله‌اي كه مي‌تواند تاثيرات جدي بر سرنوشت فرد فرد ما داشته باشد، مواجهيم و نه تنها راديو و تلويزيون ديدگاه‌هاي مختلف را مطرح نمي‌كند و در اين مورد به بحث نمي‌پردازد، بلكه رسانه‌هاي مكتوب نيز از بحث درباره اين مساله سرنوشت ساز منع شده‌اند 5
● احمد زید آبادی: نيازي به توضيح ندارد که ايران جهنم مورد ادعاي برخي از گروههاي اپوزيسيون خارج از کشور نيست و هنوز مي توان در ايران در خلوت و جلوت، سياست هاي نظام را به چالش کشيد، البته به شرط آنکه چنين حرکتي، تکرار نشود، سازمان نيابد، موج ايجاد نکند و سرانجام اينکه بر نقاط فوق العاده حساس نظام، انگشت نگذارد.
با همين توضيح مختصر مي توان ادعاي دسته ديگري از هوطنان را که مدعي وجود حداقل آزادي ها براي انجام فعاليت هاي عادي سياسي در ايرانند، باطل دانست. ... با اين مقدمه طولاني، مي خواهم تاکيد کنم که آزادي بيان در ايران به شدت محدود است و وقتي پاي برنامه هسته اي کشور در ميان باشد، به حد صفر ميل مي کند.
2- تظاهرات امت "حزب الله" برای "حق مسلم"
پس از اعمال کامل سانسور و بقول مهدوی آزاد، "انسجام تریبون های رسمی"، پروژه تبلیغاتی رژیم آغاز گردید. بدستور رژیم، سلسه تظاهرات سازماندهی شده بسیج و طلاب کفن پوش و نمازگزارن خشمگین براه افتاد. سری اول تظاهرات، همزمان با مذاکرات دور اول در سال 2003 (1382) شروع شد و طی سال 2004 نیز همزمان با مذاکرات با سه کشور اروپائی ادامه یافت. این تطاهرات با نزدیک شدن هر دیدار مهم مثل نشست سعد آباد یا کنفرانس پاریس، افزایش می یافت و دوباره نیز کاهش پیدا می نمود. برای بررسی این دوره میتوان به هر یک از روزنامه های جمهوری اسلامی یا کیهان مراجعه و آرشیو سال 82 و 83 را بازبینی نمود. در اینجا بخاطر کوتاه کردن گزارش فقط به بخش کوچکی از آن اشاره میکنیم. هدف از نقل چند خبر دراین زمینه، شناخت نیروهای شرکت کننده دراین نمایشات خیابانی و سخنرانی های وطن پرستانه و ملی گرایانه ای است که در نماز جمعه و دیگر تریبون های حکومتی ایراد شده است.
● اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانشجويان ايراني مقيم هند با صدور بيانيه اي , ضمن محكوم كردن قطعنامه اخير آژانس بين المللي انرژي اتمي عليه ايران , دستيابي به فناوري هاي نوين را از حقوق اساسي هر ملت دانست . جمهوری اسلامی 8 مهر
● جمعي از دانشجويان دانشگاههاي تهران , امام صادق (ع ) , صنعتي شريف , اميركبير و علم و صنعت تحت عنوان جنبش دانشجويي دفاع از استقلال ايران در اعتراض به پذيرش پروتكل الحاقي با انتشار نامه اي خطاب به اعضاي مجمع روحانيون مبارز و جامعه روحانيت مبارز نسبت به پيامدهاي شوم اين پذيرش هشدار داده و روحانيان معظم را به هشياري و دفاع از اصول و ارزشهاي انقلاب فراخواندند. جمهوری اسلامی 6 مهر
یکی از جالب ترین و مضحک ترین تظاهرات، مقابل کاخ سعد آباد و همزمان با مذاکرات سه وزیر خارجه اروپا با حسن روحانی برگزار گردید. در حالیکه بطور معمول کسی جرئت تظاهرات در یک خیابان عادی تهران را نیز ندارد، این امت نگران، با خیال راحت جلوی کاخ ریاست جمهوری تظاهرات کرده و حتی با خوابیدن جلوی ماشین وزیر خارجه فرانسه، وی مجبور به پیاده شدن و گپ زدن با برادران و خواهران غیور شده است. گویا خود وزیر نیز از خودی بودن آنان مطمئن بوده و حتی رعایت مسائل امنیتی را نیز نکرده و وارد بحث با آنان شده است:
● دانشجويان با تجمع اعتراض آميز در مقابل نهاد رياست جمهوري و كاخ سعدآباد
پروتكل الحاقي را امضا نكنيد (جمهوری اسلامی، 30.7.82)
ظهر ديروز و همزمان با آغاز مذاكرات وزراي خارجه ايران , فرانسه , آلمان و انگليس جمعي از دانشجويان دانشگاه هاي تهران در مقابل محل مذاكرات تجمع كردند و خواستار عدم امضاي پروتكل ذلت بار الحاقي شوراي حكام شدند. دانشجويان معترض در مقابل ساختمان سعدآباد , هنگام خروج اتومبيل حامل وزير امورخارجه فرانسه , با دراز كشيدن در مقابل در خروجي , اعتراض شديد خودرا نسبت به سياست هاي استعماري فرانسه و اتحاديه اروپا اعلام كردند.
هنگام خروج وزير خارجه آلمان از درب شمالي سعدآباد نيز , جمعي از دانشجويان مانع خروج وزير امورخارجه آلمان شدند كه در اين هنگام نيروي انتظامي با برخورد شديد , دانشجويان را متفرق كرد و وزير امورخارجه آلمان از كاخ سعدآباد خارج شد. اين گزارش مي افزايد تا هنگام مخابره خبر , وزير امورخارجه انگليس همچنان در كاخ سعدآباد حضور داشت . هنگامي كه دانشجويان به نشانه اعتراض در مقابل اتومبيل وزير امورخارجه فرانسه , دراز كشيده بودند , وزير خارجه فرانسه از اتومبيل خود خارج شد و كنار دانشجويان معترض آمد و از آنها سوال كرد كه خواسته شما چيست, اما در اين هنگام سفير فرانسه به كنار وزير آمد و او رابه داخل هدايت كرد.
همچنين جمع ديگري از دانشجويان دانشگاه هاي تهران ديروز با تجمع در مقابل نهاد رياست جمهوري , به ورود وزراي خارجه كشورهاي انگليس , آلمان و فرانسه به ايران اعتراض كردند. در اين تجمع آرام , دانشجويان شعارهاي « ديپلماسي ذلت , نمي خواهيم , نمي خواهيم » , « هيهات من الذله » , « سفيران استعمار ننگ به نيرنگتان » سر دادند
● نمايندگان تشكلهاي دانشجويي به تسليم دولت ايران در برابر اتحاديه اروپا براي پذيرش پروتكل الحاقي و توقف فعاليتهاي غني سازي اورانيوم , شديدا اعتراض كردند و خواستار خروج ايران از پيمان « ان .پي .تي » شدند. يك عضو كميته جنبش دانشجويي دفاع از استقلال ايران , نيز بااشاره به ناخرسندي افكار عمومي از توافق دولت ايران با اتحاديه اروپا مبني بر پذيرش پروتكل الحاقي , گفت : اگر مسئولين كه نمايندگان ملت هستند برخلاف نظر مردم عمل كنند , مشروعيت ندارند.
دبيركل سازمان اسلامي دانشجويان ايران (سادا) نيز گفت : جنبش دانشجويي به هيچ عنوان بيانيه « سعدآباد » را نمي پذيرد و آن را يك قرارداد ننگين مي داند. وي در پايان گفت : ملت ايران به هيچ وجه اين بيانيه را نخواهد پذيرفت و به ياري خدا در برابر تمام جهان استكبار خواهيم ايستاد. (جمهوری اسلامی اول آبان)
● راهپيمايي دانشجويي ـ مردمي راهپيمايي دانشجويي ـ مردمي در اعتراض به پذيرش پروتكل الحاقي و اجراي مفاد بيانيه تهران به طور همزمان در شهرهاي مختلف كشور برگزار خواهد شد. روابط عمومي جنبش دانشجويي دفاع از استقلال كشور اعلام كرد اين راهپيمايي در شهرهاي تهران , مشهد , اهواز , تبريز , اروميه , كرمانشاه , قم , شيراز و كاشان بعد از اقامه نماز جمعه اين هفته , برگزار مي شود. (جمهوری اسلامی 8 آبان)
● اعتراض نمازگزاران جمعه برخي شهرها به پذيرش پروتكل الحاقي
بخش خبري : جمعي از نمازگزاران جمعه در شهرهاي مختلف كشور پس از اقامه نمازجمعه با برگزاري راهپيمايي هايي به فشارهاي سياسي بيگانگان در پذيرش پروتكل الحاقي از سوي جمهوري اسلامي ايران اعتراض كردند و خواستار حفظ استقلال , عزت و اقتدار نظام از سوي مسئولان شدند. (جمهوری اسلامی 10 آبان)
● جنتي در نماز جمعه: انرژي هسته اي، عزت اسلام است، ايرنا ۸۴/۱۲/۲۶
خطيب جمعه تهران با اشاره به داستاني گفت: فردي وارد شهر بلخ شد. ديد فردي را در حاليكه در تابوتي نشسته است، حمل مي‌كنند. آن فرد مي‌گويد من زنده‌ام اما ديگران به او مي‌گويند خير، دروغ مي‌گويي تو مرده‌اي. فردي كه وارد شهر شده بود، پرسيد: قضيه چيست؟ گفتند قاضي گفته است اين فرد مرده اما خودش مي‌گويد من زنده‌ام. جنتي تصريح كرد: حالا هر چه ما مي‌گوييم انرژي صلح آميز هسته‌اي مي‌خواهيم، آمريكا مي‌گويد نه شما مي‌خواهيد سلاح هسته‌اي بسازيد.
امام جمعه موقت تهران گفت:۲۰سال ديگر نفت تمام مي‌شود و مردم بايد از خدمات انرژي هسته‌اي استفاده كنند. اگر انرژي هسته‌اي نباشد مردم آب، برق، كارخانه و ... نخواهند داشت. در اين هنگام نمازگزاران فرياد زدند انرژي هسته‌اي ، حق مسلم ماست.
● احمدي‌نژاد: دشمنان و ديگر كشورها بارها خواسته‌ي ملت ايران را در مورد انرژي هسته‌يي شنيده‌اند ولي آنها بايد بدانند كه اين فرياد فقط ملت ايران نيست بلكه فرياد ملت‌هاي آزاد است. طبق اخبار رسيده بيش از دو ميليارد نفر هنگامي كه ما در ارتباط با فن‌آوري هسته‌يي به پيشرفت و پيروزي رسيديم در جهان از بابت اين امر خوشحالي كرده و جشن گرفته‌اند. وي افزود: بنابراين دشمنان فكر نكنند كه اين شعار فقط مختص ملت ايران است بلكه ميلياردها انسان فرياد مي‌زنند كه انرژي هسته‌يي حق مسلم ايران است. ایسنا 28.2.85
● مجلس خبرگان: بهره مندي از انرژي اتمي حق انكارناشدني ملت ايران است کیهان 83.6.31
3- جا انداختن "حق مسلم" برای محافل و افکار عمومی آمریکا
همانطور که در بالا اشاره شد، رژیم پس از بستن فضای مطبوعاتی داخل کشور در مورد پروژه اتمی، به راه اندازی یک سلسله از تظاهرات نمایشی برای نشان دادن حمایت مردمی از این پروژه براه انداخت. ازآنجا که این نمایشات در درجه اول مصرف خارجی داشت، اکنون بایستی با استفاده از "دوستان" خود در آمریکا، این فعالیت ها را بخورد محافل سیاسی و افکار عمومی بدهد.
در قسمت های قبلی گزارش، ضمن بحث در مورد شبکه لابی رژیم در آمریکا، به یکی از اصلی ترین پایه های این لابی، یعنی محافل طرفدار ایران بخصوص در میان موسسات تحقیقی اشاره شد. بخش بعدی گزارش به این محافل و بخصوص "شورای روابط خارجی" Council on Foreign Relations اختصاص خواهد داشت. دراین قسمت از گزارش، باید به نقش ویژه "ری تکیه" Ray Takeyh از مهمترین کارشناسان این موسسه در جا انداختن پروژه "حق مسلم" و برنامه اتمی ایران اشاره کنیم.
"تکیه" از ایران شناسانی است که به طرفداران مماشات با رژیم ایران معروف گشته اند. وی ایرانی - آمریکائی است و تا کنون صدها مقاله و گزارش در مورد اوضاع سیاسی ایران نوشته، در دهها کنفرانس شرکت نموده و به دفعات زیادی نیز در برابر کمیسیون های سنا و کنگره آمریکا به روشن کردن اذهان قانونگذاران در باره مسائل ایران پرداخته است.
جهت اطلاع علاقه مندان لازم به یاداوری است که بزودی گزارش انگلیسی ویژه ای در باره "ری تکیه" و نقش و جایگاه وی در شبکه لابی رژیم منتشر خواهیم کرد. دراین گزارش به تلاشهای سیستماتیک وی برای وارونه جلوه دادن حقایق ایران اشاره شده است. برای خوانندگانی که با سیستم سیاسی آمریکا آشنا نیستند، درک این مسئله کمی مشکل خواهد بود که چگونه میتوان مثل "ری تکیه" حقایق مسلمی را که حتی در روزنامه های ایران نیز منتشر شده بطور کاملا وارونه جلوه داد و حتی به جعل خبر نیز پرداخت. تازه بجای پاسخگوئی بخاطر فریب افکار عمومی، همین فرد به درجات بالاتری نیز ارتقا پیدا کرده و موقعیت مهمتری در سیستم لابی امریکا بدست میاورد. این نکته و مکانیزم و کارکرد خاص برخی موسسات تحقیقی و خصوصی در امریکا را توضیح خواهیم داد.
در اینجا بخاطر پرهیز از طولانی شدن گزارش، فقط به چند نقل قول از معروفترین کارشناسان ایران مثل "ری تکیه" یا "کنت پولاک" Kenneth Pollack در باره حمایت عظیم مردم ایران از برنامه هسته ای رژیم می پردازیم. "پولاک" در کابینه "بیل کلینتون" یکی از مسئولان شورای امنیت ملی بود که در چند سال گذشته یکی از مهمترین مهره های طرفدار مماشات با رژیم ایران بوده است.
یکی دیگر ازاین متخصصان، "هادی سمتی" عضو شورای مرکزی حزب مشارکت است. این فرد که مانند تظاهرات بسیجیان" فقط "مصرف خارجی" دارد، کار خود را در کنار "هوشنگ امیر احمدی" آغاز نمود و اکنون با مسافرت های پی در پی به آمریکا و شرکت در کنفرانس هایی که به طرفداری از رژیم ایران تشکیل میشود، یکی از مبلغان اصلی پروژه های رژیم در خارج است.
ری تکیه: مسئله هسته ای اکنون به یک موضوع ملی و هویت ایرانی تبدیل شده است. این برنامه مورد حمایت اکثریت عظیم مردم ایران است. نظر سنجی های اخیر نشان میدهد که بین 75 تا 80 درصد مردم طرفدار این برنامه هستند. 10
VOLKER PERTHES : نخبگان جامعه ایران و همچنین مردم این کشور 99 درصد باین باورند که برنامه رژیم ایران درست و مشروع است. 11
هادی سمتی: ریشه های مسئله هسته ایران را باید در چند چیز جستجو کرد. اول و مهتر از همه "ناسیونالیسم" ایرانی است که بازتابی از میراث تاریخی ایرانیان است. در ضمن باید به "پارانویای" ایرانیان نسبت به دنیای خارج نیز اشاره کنیم. این احساس نتیجه دخالت قدرتهای بزرگ در مسائل ایران در گذشته است. 12
کنت پولاک: دلیل اینکه ایران بدنبال بمب اتمی میباشد، در درجه اول بخاطر آن است که دچار " پارانویا" میباشند. این نوع احساس ایرانیان کاملا قابل درک است زیرا در حال حاضر توسط ایالات متحده محاصره شده اند. دلیل دومی که باید بآن اشاره شود یک فاکتور "پرستیژ" میباشد. ایرانیان ملت مغروری هستند و فکر میکنند که وارثین یک تمدن تاریخی بزرگ میباشند و از همین رو به "بمب اتمی" بعنوان عاملی برای دستیابی مجدد به این نقش تاریخی نگاه میکنند. 13
کنت پولاک: تمام نشانه ها دال بر این هستند که رژیم ایران با حمایت عظیمی که مردم ایران نثارش میکنند، بدنبال سلاح هسته ای است. 14
همانطور که ملاحظه میشود "ری تکیه" به آخرین نظر سنجی ها با حمایت 80 در صدی مردم اشاره نموده است. نگارنده این گزارش و دو همکارم در داخل کشور، هیچ نشانی از هرگونه نظر سنجی مستقل مبنی بر حمایت مردم از برنامه هسته ای رژیم در هیچ جا مشاهده نکرده ایم. در عوض، در همان مطبوعات حکومتی داخل ایران مانند روزنامه حسین شریعتمداری، نمونه های زیادی از اینگونه آمارهای بسیار علمی و مستند! به چشم میخورد:
● نظرسنجي اينترنتي شبكه العالم از مردم درباره فناوري هسته ايدر يك نظرسنجي كه از طريق شبكه العالم درباره اعمال فشار آمريكا در مورد استفاده صلح آميز جمهوري اسلامي از فن آوري هسته اي انجام شد، 14/89 درصد پاسخ دهندگان اعمال فشار آمريكا را غيرقانوني و استفاده از فن آوري هسته اي را حق ايران دانستند.به گزارش روابط عمومي شبكه العالم در اين نظر سنجي كه از تاريخ 23لغايت 30شهريورماه 1383 در سايت العالم انجام شد، از شركت كنندگان سؤال شده بود كه آيا آمريكا حق دارد كه ايران را از استفاده صلح آميز از فن آوري هسته اي باز دارد؟ 14/89 درصد از آنها اعلام كرده بودند كه آمريكا از چنين حقي برخوردار نيست و در مقابل 86/10درصد نيز اعلام كرده بودند كه آمركيا از چنين حقي برخوردار است.83.6.31
● نتيجه نظرسنجي از جوانان درباره دفاع از وطن براساس پژوهش انجام شده 95 درصد از جوانان ايراني مي گويند: اجازه نمي دهيم يك وجب از خاك كشورمان به دست بيگانگان بيافتد.نتايج پژوهش بر روي جوانان 14 تا 29 ساله كشور درباره «هويت دفاع از سرزمين» همچنين نشان مي دهد 88 درصد جوانان معتقدند در هيچ شرايطي نبايد اجازه داد كه بيگانگان در امور كشور دخالت كنند 90 درصد نيز بيان كرده اند كه بايد از نظر نظامي و سياسي چنان قوي باشيم كه كسي جرأت حمله به كشور ما را نداشته باشد.نتايج اين پژوهش كه بر روي 75 هزار جوان در سراسر كشور صورت گرفته است حاكيست هويت جوانان ايران در دفاع از سرزمين و كشور خود در حد بسيار بالا و حدود 89 تا 95 درصد است كه عاليترين سطح نگرش در ميان مجموع يافته هاي پژوهشي محسوب مي شود.به گزارش ايسنا به اعتقاد 91 درصد جوانان، براي بيمه كردن كشور در مقابل تجاوزهاي دشمنان بايد به عالي ترين سطح پيشرفت علمي و صنعتي برسيم. 28 سپتامبر 2004
● نظرسنجي از مردم درباره انرژي اتمي و محدوديت آفريني هاي غرب6/78درصد از مردم ايران با هرگونه توقف در روند فعاليت هاي هسته اي كشور و تسليم ايران به درخواست كشورهاي غربي و آژانس در اين زمينه شديداً اظهار مخالفت كردند.به گزارش خبرگزاري مهر براساس يك نظرسنجي ملي كه اخيراً با پارامتر هاي علمي معتبر در سطح كشور انجام شده است، علاوه براين تنها 4/12درصد مردم به پذيرش اين خواسته درقبال امتيازاتي موافق هستند و بقيه نيز اظهارنظر صريحي نكرده اند. همچنين 65درصد از جمعيت آماري نظرسنجي فوق كه از گروه هاي مختلف اجتماعي تشكيل شده اند، اعتماد نكردن به وعده هاي كشورهاي اروپايي طرف مذاكره را خواستار شده اند. براساس نتايج ديگر اين نظرسنجي، همچنين 67درصد مردم با ادامه فعاليت هاي هسته اي ايران «تحت هر شرايطي» اعلام موافقت نموده و 24درصد نيز بررسي شرايط در اين زمينه را مدنظر قرار داده اند.درمورد انگيزه هاي آمريكا و غرب در فشار بر جمهوري اسلامي ايران براي توقف برنامه هاي صلح آميز هسته اي، 80درصد از مردم با اين گزينه كه آژانس تحت فشارهاي سياسي آمريكا و غرب فعاليت مي كند اعلام موافقت نموده اند. براساس ديگر يافته هاي اين نظرسنجي، 74درصد مردم با سرمايه گذاري گسترده كشور در زمينه انرژي هسته اي موافقت كامل دارند و 65درصد نيز با اين بهانه آمريكا كه ايران به لحاظ دستيابي به منابع نفت و گاز نبايد درپي استفاده از انرژي هسته اي باشد، كاملاً مخالف مي باشند. 11 oct. 2004
● بخش خبري : بيش از 86 درصد مردم كشورمان بهره گيري از انرژي هسته اي را در شرايط كنوني ضروري مي دانند و 88 درصد مردم تهران نيز معتقدند فشار آمريكا بر آژانس بين المللي انرژي اتمي باعث صدور قطعنامه عليه ايران شده است . با توجه به فشارهاي اخير قدرتهاي خارجي كه در جهت تحديد و ممانعت كشورمان براي بهره گيري از انرژي هسته اي مطرح شده است , مركز افكارسنجي دانشجويان ايران در تاريخ 9 , 10 و11 مهرماه 82 طرح نظرسنجي « ارزيابي شهروندان تهراني در خصوص ضرورت بهره گيري از انرژي هسته اي و مسائل پيرامون آن » با جامعه آماري شهروندان تهراني اجرا نمود 15.7.82
در مورد نظر سنجی از مردم ایران و تکرار آن توسط دوستان رژیم در خارج، یکی از شگردهای رژیم بخوبی نمایان میشود. در مرحله اول، روزنامه کیهان، یک نظرسنجی مجعول را از قول تلویزیون "العالم" (تلویزیون ماهواره ای و عرب زبان رژیم)، نقل میکند. هم این ایستگاه تلویزیونی و هم روزنامه کیهان، هر دو تحت کنترل سپاه قرار دارند. در مرحله بعد، کارشناس کاملا " بیطرفی" مثل "ری تکیه"، به همین نظرسنجی های "کاملا علمی" استناد کرده و به حمایت 80 درصدی مردم ایران از برنامه های اتمی اشاره میکند. بنابراین یک موضوعی که از اساس جعلی و ساخته و پرداخته تلویزیون سپاه پاسداران و کیهان شریعتمداری است، سر از معتبرترین نشریات جهان در میآورد. در مرحله بعد، این موضوع به یک فاکت تبدیل شده و "ثریا سپه پور اولریش" عضو لابی رژیم (کاسمی) با استناد به همین فاکت جعلی، یک مقاله بلند در باره حمایت های مردمی می نویسد. اینبار خانم اولریش احتیاجی به ذکر نام تلویزیون "العالم" ندارد و فقط به کارشناس عالیرتبه ای مثل "ری تکیه" استناد کرده است. 15
ظاهرآ فاکت هایی که از "ری تکیه" و دیگر "کارشناسان عالیرتبه" نقل شد، هنوز برای خوانندگان آمریکائی قانع کننده بنظر نمیرسد و بایستی فاکت جدی تری به ادعای "حمایت مردمی" اضافه کرد. از آنجا که بجز تظاهرات دانشجویان بسیجی و طلاب بسیجی چیز دیگری وجود ندارد، تنها راه کمی دستکاری در اصل خبر است.
جعل خبر برای فریب افکار عمومی
برای قانع کردن مخاطبان آمریکایی، دستکاری در اخبار یکی از مرسوم ترین شیوه های مورد استفاده کارشناسان طرفدار رژیم ایران بوده است. در اینجا، دو نمونه از شاهکارهای معروفترین خبرنگار آمریکائی متخصص ایران و شناخته شده ترین کارشناس مسائل ایران را بیان میکنیم تا خوانندگان این گزارش به نحوه کار رژیم برای جاانداختن "حق مسلم" آشنا شوند.
"رابین رایت" Robin Wright که در گزارش بعدی وی را در کنار "ری تکیه" مورد بررسی قرار میدهیم، خبرنگار ارشد روزنامه واشنگتن پست است که متخصص مسائل خاورمیانه و بخصوص ایران است. وی از دهه 90 میلادی مرتبا به ایران سفر کرده است و کتابها و مقالات متعددی در باره کشورمان نوشته است. وی معروفترین خبرنگار مسائل ایران در آمریکاست.
"رابین رایت" بتاریخ 14 نوامبر 2004، و در کشاکش مذاکرات ایران با اروپا، مقاله ای در واشنگتن پست درباره حمایت کلیه مردم ایران از برنامه اتمی رژیم نوشت. فردای آنروز، روزنامه کیهان شریعتمداری مقاله وی را به فارسی ترجمه و منعکس نمود. بخشی از متن فارسی این مقاله از قول کیهان که با متن انگلیسی مطابقت میکند چنین است:
واشنگتن پست: ايرانيان همگي از داشتن فناوري هسته اي حمايت مي كنندروزنامه واشنگتن پست با انتشار گزارشي نوشت: اصلاح طلبان و محافظه كاران شهري و روستايي، پير و جوان فقير و غني و زن و مرد همگي با يك مسئله موافقند و آن اين كه ايران به انرژي هسته اي نياز دارد و به رغم غني بودن از نفت و گاز جهان نبايد كشورشان از اين فناوري حتي اگر براي ساخت سلاح هسته اي به كار گرفته شود، محروم گردد.اين گزارش به نقل از عباس ملكي، مدير موسسه تحقيقاتي خزر با اشاره به حادثه هسته اي چرنوبيل سال 1986 در اوكراين اظهار داشت: ايراني ها نه به علت فعاليت هاي حكومتي، بلكه به علت موضع آمريكا با يكديگر متحدند. پيش از دخالت آمريكا، بسياري از ايراني ها فكر مي كردند ما به فناوري هسته اي كه گران و خطرنات است نيازي نداريم.عباس ملكي ادامه داد: اما اكنون همين ايراني ها معتقدند كه ما بايد فعاليت هاي مان را به عنوان نشانه استقلال ارتقاء بخشيم.بسياري تحليلگران مي گويند: حمايت مردمي از برنامه هسته اي ايران اهرم فشار فوق العاده اي را در مذاكرات با آلمان، فرانسه و انگليس در خصوص طرح اين كشور براي غني سازي اورانيوم در اختيار دولت قرار داد. واشنگتن پست خاطر نشان كرد: جمعي از دانشجويان ايراني چندي پيش به دور سازمان انرژي اتمي اين كشور حلقه زدند و دنبال كردن دستيابي به فناوري هسته اي را از دولت خواستار شدند و فرياد زدند: غني سازي حق طبيعي ماست، فناوري هسته اي حق مشروع ماست. (24 آبان 83، روزنامه کیهان)
برای توجیه ادعای حمایت مردم ایران، "رابین رایت" دو فاکت آورده است. اولا وی به گفته های "مدیر موسسه تحقیقاتی خزر" در تهران اشاره کرده است. "رایت" که از سال 95 به ایران سفر کرده است، بخوبی با "عباس ملکی" معاون وزیر خارجه ایران بمدت هشت سال، مشاور خامنه ای هنگام مصاحبه با وی، و معاون مجمع جهانی اهل بیت آشناست. نه تنها ملکی برای اکثر کارشناسان مسائل ایران چهره ای کاملا شناخته شده است، بلکه اصولا بخش معاونت وی در وزارت خارجه، مسئولیت ارتباط با خبرنگاران خارجی و بخصوص فردی مثل خانم "رابین رایت" را بعهده داشته است. بنابراین خبرنگار عالیرتبه واشنگتن پست بخوبی با عباس ملکی آشناست. ولی وی بخوبی میداند که اگر هنگام نقل قول از وی، اشاره ای به رابطه ملکی با رژیم بنماید، حتی خوانندگان ساده لوح نیز برای نتیجه گیریهای وی اعتباری قائل نخواهند شد. از اینرو، عباس ملکی یکباره به کارشناس و محقق بیطرفی در "موسسه تحقیقاتی خزر" تبدیل میشود.
مهمتر از این دستکاری کوچک، اشاره "رابین رایت" به تظاهرات دانشجویان در جلوی ساختمان انرژی اتمی درتهران است. برای هر کارشناس دست سوم در آمریکا، بین تظاهرات دانشجویان، با تظاهراتی که "بسیج" برگزارکننده آن باشد تفاوتی فاحش وجود دارد. برای خانم "رایت" ذکر نام "بسیج" طبیعتا دور از عقل است. این تظاهرات را به نقل از روزنامه "شرق" نقل میکنیم تا با ماهیت این دانشجویان آشنا شویم. (روزنامه شرق 12 آبان 83)
شرق، محمد رهبر: بسيج دانشجويى دانشگاه هاى تهران فراخوانى داده بود تا هسته هاى بسيج راس ساعت ۳ بعدازظهر روبه روى سازمان انرژى هسته اى گرد هم بيايند تا حلقه انسانى به نشانه اعتراض به تصميمات اروپا و آمريكا در قبال فعاليت هاى اتمى ايران تشكيل دهند. ساعت ۳ جمعيت نزديك به ۱۰۰ نفر بود كه تا نيم ساعت بعد به ۳۰۰ نفر مى رسد،... مسئول نظم دادن به حلقه انسانى موتورسوارى است كه با موتور هوندا ۱۲۵ كه سال هاست به عنوان نمادى از بسيجيان محسوب مى شود طول حلقه را طى مى كند. ... با نزديك شدن وقت افطار مسئولان مراسم از بسيجيان مى خواهند كه نزديك تريبون بيايند، حلقه مى شكند، برنامه با تلاوت قرآن ادامه مى در همين حال بيانيه بسيج دانشجويى دانشگاه هاى استان تهران در ميان حاضران توزيع مى شود، در اين بيانيه مسئله انرژى هسته اى با عنوان پرونده اى فراجناحى و ملى نام برده شده است برادران موكت ها را روى آسفالت پهن مى كنند قرار است كه بسيجيان نماز را كنار سازمان انرژى اتمى بخوانند. برادرى از خواهران مى خواهد كه به آخر صف نماز بروند.
جالب اینجاست که یک تظاهرات بسیجی با 200- 300 نفر، به عنوان حمایت مردم ایران از پیر و جوان، شهری و روستائی، فقیر و پولدار از برنامه های اتمی رژیم معرفی میشود ولی همانطور که در قسمت بعدی گزارش خواهیم دید، تظاهرات دهها هزار نفره دانشجویان در تیرماه 78 آنهم برای چند روز متوالی و درگیری با چماق کشان و هفت تیر بندان سپاه، محلی از اعتبار ندارد. در بررسی "آن واقعه بی ارزش، "سوزان مالونی"، یکی از مهمترین عناصر طرفدار خط مماشات با رژیم ایران و عضو عالیرتبه کنونی در وزارت خارجه آمریکا، با مقایسه این تظاهرات با جمعیت میلیونی که بخاطر پیروزی تیم فوتبال ایران بر استرالیا به خیابانها آمدند، نتیجه میگیرد که این واقعه هیچ پیام جدی نداشته است و نشانی از تمایلات سیاسی مردم نیست.
اگر رابین رایت به حذف نام بسیجی از تظاهر کنندگان اکتفا کرده و یا سِمَت ِ رسمی "عباس ملکی" را از قلم انداخته است، "ری تکیه" پا را از این نیز فراتر گذاشته و به جعل خبر می پردازد. وی در مقاله ای که در دو نشریه در نوامبر 2004 منتشر نمود، به چند “فاکت” در باره حمایت اکثریت مردم ایران از این برنامه ها اشاره میکند:
«درحالیکه موضوع برنامه هسته ای ایران ابعاد گسترده تری میگیرد، فاکتور جدیدی وارد بازی شده است: "افکار عمومی". نظر مردم کلا این است که ایران، با تمدنی کهن، از حق دستیابی به تکنولوژی هسته ای برخوردار میباشد. رفسنجانی این احساس مردمی را در سخنان خود بدینگونه منعکس میکند: "هیچ دولتی در ایران جرئت توقف این برنامه را ندارد."
یکی از تندترین انتقاداتی که به توافقات ایران بر سر برنامه های هسته ای با جامعه بین المللی شده است از طرف سازمانهای دانشجوئی بوده است. تحلیل گران مسائل ایران، دانشجویان ایرانی را بارومتر قابل اعتمادی برای تمایلات مردم ایران میدانند زیرا تشکل های دانشجوئی در تمام جنبش های اجتماعی مترقی، نقش پیشتاز را داشته اند. این دسته از تحلیل گران، دانشجویان ایرانی را با "ترقی خواهی" همردیف میدانند زیرا آنان از طرفداران اصلی رفرم و دموکراتیزاسیون ایران بوده اند.
اما در زمینه موضوع اتمی، تحصیلکرده های جوان ایران به توافقات اخیر ایران برای کنار آمدن با جامعه بین المللی را نقض حقوق ملی ایرانیان میدانند و به بزرگترهای خود در مورد کاپیتولاسیون در مقابل فشار خارجی اخطار میکنند. هنگامیکه در اکتبر سال گذشته ایران پروتکل الحاقی را پذیرفت، دانشگاههای ایران به لرزه درآمد که البته اینبار برای رفرم سیاسی نبود. در دانشگاه "شریف" دانشجویان طی قطعنامه ای که خوانده شد این قرار داد را خیانت به ایران قلمداد کردند.
درتجمع اخیری که دانشجویان سراسر ایران در بوشهر داشتند، در قطعنامه شان به همین کاپیتولاسیون اشاره کردند. "ابراهیم شمشیری"، رهبر تشکل با نفوذ دانشجوئی بنام "جامعه اسلامی دانشجویان"، از اینهم جلوتر رفته و درخواست نمود که ایران برای مقابله با آمریکا به سلاح هسته ای مجهز شود.» 20
برای درک جایگاه "ری تکیه" و دلیل ارتقاء وی بعنوان معروفترین کارشناس مسائل ایران در آمریکا، بایستی نقل قول بالا را چند بار دیگر مطالعه نمود. وی برای خرج کردن تظاهرات دانشجویان بسیجی، از نقش پیشتاز دانشجویان در جنبش های اجتماعی ایران شروع میکند، به نقش این جریانات در دوم خرداد و رفرم اشاره نموده و برای آوردن فاکت، به فردی بنام ابراهیم شمشیری، رئیس یک تشکل دانشجوئی با نفوذ میرسد.
برای روشن شدن شیوه کار دوستان رژیم ایران در آمریکا، اول به دو تظاهراتی که "ری تکیه" در مقاله خود به آن اشاره کرده نگاه می کنیم. تجمعی که بقول وی دانشجویان سراسر کشور درآن شرکت کرده بودند، به نقل از خبرگزاری رژیم، از طلاب و دانشجویان بسیجی تشکیل شده بود:
صدها دانشجو و طلبه بسيجي در برابر نيروگاه اتمي بوشهر تجمع کردند، ايرنا ۲۸ / ۰۳ / ۸۳
صدها تن از دانشجويان و طلاب بسيجي استان بوشهر روز چهارشنبه با اجتماع در اطراف نيروگاه اتمي بوشهر نسبت به سياست هاى دو گانه آمريکا و کشورهاى اروپايي اعتراض کردند. در اين اجتماع دانشجويان و طلاب بسيجي با پوشيدن کفن در حرکتي نمادين اطراف ساختمان راروگاه اتمي بوشهر حلقه زدند.
اعتراض کنندگان دراين اجتماع با سر دادن شعارهاى "مرگ بر آمريکا"، "مرگ براسرائيل"،"انرژى هسته اى حق مسلم ماست "، "اى رهبر آزاده آماده ايم آماده "، انزجار خود را از سسياست هاى دو گانه آمريکا و اروپا در برابر فعاليت هاى
هسته اى ايران و ساير کشورها اعلام کردند. اجتماع کنندگان در پايان اين تجمع ۸۰۰ نفرى با صدور بيانيه اى به کار خود پايان دادند.
جالب ترین بخش از مقاله "ری تکیه" اشاره به ابراهیم شمشیری بعنوان رهبر یک جریان دانشجوئی با نفوذ است که از طرف تحلیل گران بعنوان بارومتری برای شناخت تمایلات جامعه ایران قلمداد میشود، زیرا این دانشجویان همیشه یعنوان پیشتازان جنبش های مترقی عمل کرده اند. اکنون به اشاره، نظری به "شمشیری" و نقش پیشتاز وی در جریانات مترقی و مواضع وی بعنوان بارومتر خواسته های مردم ایران می افکنیم.
ابراهیم شمشیری در زمان نگارش مقاله "تکیه"، رئیس جامعه اسلامی دانشجویان بود که جای خود را به عبدالرسول حیدری داد. این جریان که توسط سپاه پاسداران راه اندازی شده، بدون تردید نماینده راست ترین، فاشیست ترین و خشن ترین بخش از جلادان وزارت اطلاعات و سپاه در دانشگاههاست. خوانندگان این گزارش با مراجعه به آدرس سایت این تشکل، میتوانند به "ترقی خواهی" به سبک "ری تکیه" آشنا شوند. آخرین تلاش این گروه، نقش مستقیم در سرکوب دانشجویان در جریانات اخیر پلی تکنیک است که اخبار آن روی سایت این تشکل هنوز مندرج است. به چند خبر از روی سایت این تشکل "مترقی" نگاه میکنیم:
● يكشنبه، 9 اردىبهشت، 1386به فضل پروردگار جامعه اسلامی دانشجویان همدان برگزار مي نمايد:آنفلوآنزای نیویورکی! ( با موضوع سیاست خارجی) با سخنرانی استاد حسن عباسی http://jadnews.persianblog.com/
http://www.jad-basu.blogfa.com/post-39.aspx
"دکتر حسن عباسی" رئیس "مرکز بررسی های دکترینال امنیت بدون مرز"
● «دانشجويان به هدف زدند» (کنفرانس هولوکاست)
عبدالرسول حيدري در خصوص برگزاري همايش هلوكاست در ايران گفت: علت اصلي برگزاري چنين برنامه‌اي توسط دانشجويان موضوع عدالتخواهي و حقيقت جويي اين قشر است. بنابراين براي كشف حقيقت سمينار علمي با موضوع تاريخي برگزار مي كنيم تا ببينيم آيا چنين واقعه اي رخ داده است يا نه.حيدري با اشاره به تشكيل دولت اسرائيل و ادعاي كشتار يهوديان در آلمان گفت: اين واقعه تاريخي به نظر ما حقيقت ندارد و با اين كار ريشه اصلي كشور اسرائيل زير سئوال مي‌رود.وي با تاكيد بر مخالفت كشورهايي از جمله آلمان و انگليس درخصوص برگزاري اين همايش گفت: چنين مخالفتهايي نشان مي‌دهد ما به هدف زديم كه آنها اينگونه اعتراض كرده‌اند و در اين زمينه بيشتر نيز كار خواهيم كرد و اکنون مقدمات کار در حال صورت گرفتن است. 22
البته برای خشنودی "ری تکیه" باید یادآوری نمود که این دانشجویان "مترقی"، گذشته از برگزاری کنفرانس هولوکاست، چاقوکشی در دانشگاهها و پرتاب نارنجک به سفارت خانه های غربی و ... جدیدآ مصدقی هم شده اند و بخاطر دفاع از منافع ملتی با یک تاریخ کهن، بر حق ایران در دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای پافشاری میکنند:
عبدالرسول حيدري، دبير كل جامعه اسلامي دانشجويان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاري فارس با اشاره به زورگويي‌هاي غرب در پرونده هسته اي ايران افزود: استفاده از انرژي هسته‌اي به مانند ملي شدن صنعت نفت به يك خواست ملي تبديل شده و هيچ زمزمه داخلي يا قدرت خارجي نمي‌تواند اندك تزلزلي در اين اراده بوجود آورد. 16
ادامه دارد
پاورقی ها:
1- http://mizannews.com/default.asp?aid=208
2- http://www.iht.com/articles/2006/01/19/opinion/edebadi.php
3- http://shirzad.ir/2007/03/post_71.html
4- http://www.mokran.org/page.php?page=00165&parent_id=2&sub_id=&sub2_id
5- http://www.mojahedin-enghelab.org/ShowItem.aspx?ID=322&p=2
6- http://www.isis-online.org/publications/iran/iranimages.html
7- http://www.mokran.org/page.php?page=00165&parent_id=2&sub_id=&sub2_id
http://www.isis-online.org/publications/iran/crossroads.html
8- http://www.iaea.org/worldatom/Documents/Board/2003/gov2003-40.pdf.
http://www.armscontrol.org/act/2003_07-08/iaea_julaug03.asp
9- http://www.aftabnews.ir/vdcdko0ytf0xk.html
10- The Brookings Institution, Saban center, 11.23.2004
11- November 1, 2005, Director German Institute for International and The Brookings Institution
12- The Brookings Institution, Saban center, 11.23.2004
13- Kenneth M. Pollack , Council on Foreign Relations, November 8, 2004,
14- Chicago Tribune, December 15, 2004
15- http://www.campaigniran.org/casmii/index.php?q=node/2038
16- http://jadnews.persianblog.com/1384_11_jadnews_archive.html
17- http://raha.gooya.name/politics/archives/036117.php
18- http://www.tik.ir/display/?ID=31308
19- http://mazrooei.ir/cat1/
http://www.bbc.co.uk/persian/business/story/2006/08/060830_pm-ka-petrol-import.shtml
http://news.gooya.com/columnists/archives/058755.php
http://www.rferl.org/featuresarticle/2007/01/DC93E2C3-0923-4575-84E9-808C49EEB513.html
20- Survival, The International Institute for Strategic Studies, vol. 46, no. 4, Winter 2004
21 - http://news.gooya.com/politics/archives/042223.php
22- http://jadnews.persianblog.com/1384_11_jadnews_archive.html
No comments:
Post a Comment